ایوان کاپلی
![]() کاپلی در جایزه بزرگ ایالات متحده ۱۹۹۱ | |
زاده | ۲۴ مهٔ ۱۹۶۳ (۶۱ سال) میلان، ایتالیا |
---|---|
فعالیت در مسابقات جهانی فرمول یک | |
ملیت | ![]() |
سالهای فعالیت | ۱۹۸۵–۱۹۹۳ |
تیمها | تایرل، ایجیاس، مارچ، لیتون هاوس، فراری و جردن |
ورودیها | ۹۸ (۹۳ شروع) |
قهرمانیها | ۰ |
پیروزیها | ۰ |
سکوها | ۳ |
مجموع امتیازات | ۳۱ |
پول پوزیشن | ۰ |
اولین ورود | جایزه بزرگ اروپا ۱۹۸۵ |
آخرین ورود | جایزه بزرگ برزیل ۱۹۹۳ |
ایوان فرانکو کاپلی (انگلیسی: Ivan Franco Capelli؛ زادهٔ ۲۴ مهٔ ۱۹۶۳ در میلان) رانندهٔ سابق مسابقات اتومبیلرانی فرمول یک اهل ایتالیا است. او از ۶ اکتبر ۱۹۸۵ مجموعاً در ۹۸ گراند پری شرکت کرد و در طول دوران فعالیت خود سه بار به روی سکو رفت و در مجموع ۳۱ امتیاز کسب کرد. کاپلی از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۷ در شبکهٔ تلویزیونی رای ۱ ایتالیا بهعنوان مفسر ورزشی فرمول یک مشغول به فعالیت بودهاست.[۱]
نتایج در مسابقات[ویرایش]
نتایج کامل در فرمول یک[ویرایش]
(کلید)
† راننده گراند پری را به پایان نرساندهاست، اما از آنجا مه بیش از ۹۰٪ از مسافت کل مسابقه را طی کرده، در ردهبندی قرار گرفتهاست.
نتایج کامل در مسابقات ۲۴ ساعته لمانز[ویرایش]
سال | تیم | رانندگان همکاری | خودرو | کلاس | دورها | جایگاه | جایگاه در کلاس |
---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۹۵ | ![]() | ![]() ![]() | هوندا اناسایکس جیتی۱ | جیتی۱ | ۷ | ع.پ. | ع.پ. |
منابع[ویرایش]
- ↑ "La carriera da pilota di Ivan Capelli, commentatore TV Rai della F1" [The racing career of Ivan Capelli, Rai TV commentator for F1]. wheels.iconmagazine.it. 17 October 2014. Archived from the original on 16 January 2020. Retrieved 2020-01-16.
پیوند به بیرون[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)
جایگاههای ورزشی | ||
---|---|---|
پیشین: انزو کولونی | مسابقات قهرمانی فرمول سه ایتالیا قهرمان ۱۹۸۳ | پسین: آلساندرو سنتین |
پیشین: میشل فرته | فرمول سه موناکو برنده ۱۹۸۴ | پسین: پیر هنری رافانل |
پیشین: پیرلوییجی مارتینی | مسابقات قهرمانی فرمول سه اروپا قهرمان ۱۹۸۴ | پسین: دنیل جونکادلا (۲۰۱۲) |
پیشین: کریستیان دانر | فرمول ۳۰۰۰ بینالمللی قهرمان ۱۹۸۶ | پسین: استفانو مودنا |
جوایز | ||
پیشین: گشایشی | جایزه لورنزو باندینی ۱۹۹۲ | پسین: دیوید کولتارد (۱۹۹۵) |