اینترانت ملی
اینترانت ملی (به انگلیسی: National intranet) یک شبکه کامپیوتری اینترانت بسته براساس پروتکل اینترنت است که توسط یک دولت ملی ساخته و نگهداری می‌شود یا توسط بخش خصوصی ایجاد شده است و در ابعاد ملی پایگاه‌های داده را به یکدیگر متصل می‌کند. هدف اصلی اینترانت ملی نظارت بر ارتباطات درون یک کشور، قطع دسترسی به رسانه‌های بیرونی، کاهش هزینه‌ها، کاهش حمله‌های اینترنتی یا استقلال شبکه‌ای است. چنین شبکه‌هایی معمولاً با رسانه‌های تحت اختیار دولت و جایگزین‌هایی برای سرویس‌های خارجی همراه است؛ از جمله جایگزین برای موتور جستجوی وب، ایمیل و سایر خدمات.[۱]
کشورها[ویرایش]
از جمله اینترنت‌های ملی می‌توان به گلو در اسکاتلند، کوآنگ‌میونگ در کره شمالی، شبکه ملی اطلاعات در ایران و رونت در روسیه اشاره کرد.[۲][۳] همچنین کوبا، میانمار و چین دارای اینترانت‌های ملی منحصر به خود هستند.[۴] کشور سوئد نیز شبکه اینترانت داخلی خود را برای ارتباط ایمن بین دستگاه های دولتی استفاده می کند[۵].
نحوه قطع دسترسی به اینترنت جهانی و تشکیل اینترانت ملی در جزئیات متفاوت است. برای مثال چین دیوار آتش بزرگ را طراحی کرده‌است، اما وبگاه‌های چینی از خارج این کشور قابل دسترسی هستند.[۴] اینترانت ملی کره شمالی به شکلی است که اکثریت وبگاه‌های این کشور از بیرون قابل دسترسی نیستند و تنها تعداد محدودی از آن‌ها قابل مشاهده است.[۳]
دلایل ایجاد[ویرایش]
شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین در سال ۲۰۱۳ گفته‌است «نیروهای چین‌ستیزِ غربی همواره بیهوده کوشیده‌اند تا از اینترنت برای سرنگون کردن چین سوءاستفاده کنند… توانایی ما در ایستادن سر موضع خود و پیروزی در نبرد بر سر اینترنت، رابطهٔ مستقیمی با امنیت سیاسی و ایدئولوژیک کشورمان دارد.» همچنین ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در سال ۲۰۱۴ گفت که «اینترنت را سازمان سیا اختراع کرده و بنابراین جزئی از توطئهٔ ضد روسیه است»[۶]
از جمله دلایل ایجاد اینترانت ملی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۱]
- نظارت گسترده
- قطع دسترسی به رسانه‌های بیرونی
- کاهش هزینه‌ها
- کاهش حمله‌های اینترنتی از بیرون
- استقلال شبکه‌ای
- کنترل بیشتر بر ارتباطات درون‌کشوری
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «تفاوت اینترنت و اینترانت ملی و اکسترانت چیست؟». خبرگزاری برنا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۶.
- ↑ «آزمایش اینترنت ملی در روسیه 'با موفقیت انجام شد'» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۲-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۶.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ بی‌بی‌سی، سیرا اشر. «اینترنت در کره شمالی چه شکلی است؟». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۶.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «اوراکل: شبکه اینترنت چین شبیه یک اینترانت طراحی شده‌است». دیجیاتو. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۶.
- ↑ «Enabling reliable, interoperable and secure e-Government services in Croatia». ibn.idsi.md. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۸-۲۳.
- ↑ «چه کسی از «توپخانه اینترنت» می‌ترسد؟». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۶.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «National intranet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۹.
فناوریهای دور زدن سانسور اینترنتی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| پیشزمینه |
| ||||||
| اصول |
| ||||||
| نرمافزارهای ضد سانسور |
| ||||||
| ناشناس بودن |
| ||||||
| روشهای دور زدن فیزیکی | |||||||
| سازمانهای مرتبط | |||||||
| مرجع | |||||||
