اوخناگین خورلسوخ

اوخناگین خورلسوخ
Ухнаагийн Хүрэлсүх
اوخناگین خورلسوخ در ۲۰۱۸
ششمین رئیس‌جمهور مغولستان
آغاز به کار
۲۵ ژوئن ۲۰۲۱
نخست‌وزیرلاوسنمسرین اویون-اردین
پس ازخالتما بتولغا
سی‌ویکمین نخست‌وزیر مغولستان
دوره مسئولیت
۴ اکتبر ۲۰۱۷ – ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورخالتما بتولغا
قائم‌مقاماولزیساخانی انختوشین
یانگوگین سودباتور
پس ازجرگلتوگین اردنبات
پیش ازلاوسنمسرین اویون-اردین
معاون نخست‌وزیر مغولستان
دوره مسئولیت
۲۳ ژوئیه ۲۰۱۶ – ۴ اکتبر ۲۰۱۷
نخست‌وزیرجرگلتوگین اردنبات
پس ازسرنداشین اویونباتور
پیش ازاولزیساخانی انختوشین
دوره مسئولیت
۱۰ دسامبر ۲۰۱۴ – ۶ اوت ۲۰۱۵
نخست‌وزیرچیمدین سیخانبیلگ
پس ازدندف تربیشداگ
پیش ازتسرنداشین اویونباتور
رئیس حزب خلق مغولستان
دوره مسئولیت
۲۱ نوامبر ۲۰۱۷ – ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱
پس ازمیگوبین انخبول
پیش ازلاوسنمسرین اویون-اردین
عضو خورال کبیر مغولستان
دوره مسئولیت
۲۰۰۰ – ۲۰۰۴
حوزه انتخاباتیاستان خنتی
دوره مسئولیت
۲۰۰۴ – ۲۰۰۸
حوزه انتخاباتیاستان خنتی
دوره مسئولیت
۲۰۱۴ – ۲۰۱۲
حوزه انتخاباتینمایندگی تناسبی
دوره مسئولیت
۲۰۲۰ – ۲۰۲۱
حوزه انتخاباتیاستان خنتی
وزیر شرایط اضطراری
دوره مسئولیت
۲۰۰۴ – ۲۰۰۶
رئیس‌جمهورناتساگین باگاباندی
نامبارین انخبایار
نخست‌وزیرتساخیاگین البگدورج
وزیر بازرسی حرفه‌ای
دوره مسئولیت
۲۰۰۶ – ۲۰۰۸
رئیس‌جمهورنامبارین انخبایار
نخست‌وزیرمیگوبین انخبول
سانجاگین بایار
اطلاعات شخصی
زاده۱۴ ژوئن ۱۹۶۸ ‏(۵۵ سال)
اولان‌باتور، جمهوری خلق مغولستان
حزب سیاسیحزب خلق مغولستان
همسر(ان)بولورستسگ خورلسوخ
فرزندان۲ دختر
محل تحصیلدانشگاه دفاع ملی مغولستان
دانشگاه ملی مغولستان
وبگاه
خدمات نظامی
وفاداری جمهوری خلق مغولستان
خدمت/شاخه ارتش خلق مغولستان
سال‌های خدمت۱۹۸۵–۱۹۹۰
درجه سرهنگ

اوخناگین خورلسوخ (به مغولی: Ухнаагийн Хүрэлсүх، Uhnágín Hürelszüh) (زاده ۱۴ ژوئن ۱۹۶۸) ششمین و رئیس‌جمهور فعلی مغولستان است که دورهٔ ریاست‌جمهوری خود را در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱ پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۱ مغولستان آغاز کرد. او از اکتبر ۲۰۱۷ تا ژانویه ۲۰۲۱ نخست‌وزیر بود و چهار بار در سال‌های ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۱۲ و ۲۰۲۰، نمایندهٔ پارلمان مغولستان بوده‌است.[۱]

خورلسوخ پیش از تصدی نخست‌وزیری مغولستان از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ به‌عنوان وزیر شرایط اضطراری، از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ به‌عنوان وزیر بازرسی حرفه‌ای و بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ در دو دوره معاون نخست‌وزیر مغولستان بوده‌است. همچنین او از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ و از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ دبیرکل و رئیس حزب خلق مغولستان بوده‌است.[۲]

پیشینه[ویرایش]

خورلسوخ در یک خانوادهٔ راننده[۳] در اولان‌باتور مغولستان متولد شد. پدر او اوخنا در استان خنتی به دنیا آمده‌است و باعث شد خورلسوخ زادگاه پدرش را به‌عنوان حوزهٔ انتخابیه خود انتخاب کند. در مصاحبه‌ای که خورلسوخ برای تی‌وی۲۵ انجام داد، اظهار داشت که پدرش در استان گاوی-آلتای با مادرش ملاقات کرد و او مشغول چاه‌سازی بود. سپس این زوج به اولان‌باتور پایتخت مغولستان جایی که خورلسوخ به دنیا آمده نقل مکان کردند. قبل از تولد او پدر و خواهر بزرگترش، یک تبر برنزی کوچک کنار یک چشمهٔ آب گرم پیدا کردند و بدین‌ترتیب خانواده نام نوزاد تازه متولد شده را خورلسوخ که در لغت به معنای «تبر برنزی» است گذاشتند. خورلسوخ یک برادر و خواهر بزرگتر، و دو برادر کوچکتر دارد که اکثر آن‌ها راننده هستند.

تحصیلات[ویرایش]

خورلسوخ در سال ۱۹۸۵ موفق به تکمیل تحصیلات دبیرستانی شد و در سال ۱۹۸۵ از دانشگاه دفاع با گرایش مطالعات سیاسی فارغ‌التحصیل شد. همچنین او در رشتهٔ مدیریت عمومی در انستیتوی مدیریت دولتی و مدیریت توسعه و حقوق در دانشگاه ملی مغولستان تحصیل نموده و فارغ‌التحصیل شده‌است.[۴]

پیشه نظامی[ویرایش]

خورلسوخ از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۰ به‌عنوان معاون سیاسی در واحد ۱۱۵۲ ارتش خلق مغولستان خدمت کرد.[۵][۶] همچنین او دارای درجهٔ سرهنگی می‌باشد. او اولین افسر نظامی مغولستانی بود که در سال ۱۹۹۰ برای حفظ عضویت حزب خود زمانی که دولت به‌دنبال جداکردن عضویت حزب از دفاتر مختلف (عمومی) بود از سمت خود استعفا کرد.

زندگی سیاسی[ویرایش]

آغاز ۱۹۸۹–۲۰۰۰[ویرایش]

خورلسوخ در اوایل دههٔ ۹۰ به‌عنوان افسر سیاسی در کمیتهٔ مرکزی حزب انقلابی خلق مغولستان مشغول‌به‌کار شد. او یکی از جوان‌ترین افسران کمیتهٔ مرکزی بود.[۷] همچنین خورلسوخ در سال ۱۹۹۴ به‌عنوان مشاور در دبیرخانهٔ گروه پارلمانی حزب انقلابی خلق مغولستان منصوب و خدمت کرد. پس از کار در آنجا تا سال ۱۹۹۶، درجات بیشتری را طی کرد و مدیر کل مرکز توسعهٔ جوانان حزب شد. او فدراسیون جوانان سوسیالیست دموکراتیک مغولستان که اکنون اتحادیه جوانان سوسیال دموکراسی مغولستان است را در سال ۱۹۹۷ راه‌اندازی کرد و تا سال ۲۰۰۵ سرپرستی آن را بر عهده‌داشت.[۸] همچنین ریاست این حزب مسبب شد که او را رهبر حزب به‌اصطلاح «جناح جوانان» بنامند.[۹]

خورلسوخ در دههٔ ۱۹۹۰ با ساماندهی تظاهرات و اعتصابات غذا در مخالفت با موقعیت‌های سیاسی جاری در آن زمان توجه مردم را نسبت به خود جلب کرد.[۱۰]

ترقی ۲۰۰۰–۲۰۱۶[ویرایش]

در سال ۲۰۰۰، خورلسوخ برای عضویت در پارلمان نامزد شد و دو دورهٔ متوالی در خورال کبیر مغولستان پیروز و خدمت کرد. خورلسوخ در حالی که دومین دوره خود را به‌عنوان نماینده مجلس سپری می‌کرد، در سال‌های ۲۰۰۴–۲۰۰۶ به عنوان وزیر شرایط اضطراری و در سال‌های ۲۰۰۶–۲۰۰۸ وزیر بازرسی حرفه‌ای شد.[۱۱] او در سال ۲۰۰۷، انجمن چپ‌گرای مغولستان را که یک سازمان غیردولتی بود و از حزب خلق مغولستان حمایت می‌کرد را تأسیس کرد.[۱۲]

خورلسوخ در حزب خود نیز موفق بود و به مدت هشت سال، از سال ۲۰۰۰ به عضویت هیئت حاکمه حزب انقلابی خلق مغولستان انتخاب شد. همچنین در سال ۲۰۰۸ به اتفاق آرا به عنوان دبیرکل حزب انتخاب شد. خورلسوخ تا سال ۲۰۱۲ به‌عنوان دبیرکل خدمت کرد و پس از استعفای خود از این سمت کنار رفت.[۱۳]

خورلسوخ در سال ۲۰۱۲ برای سومین بار به‌عنوان نماینده مجلس انتخاب شد. او در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان معاون نخست‌وزیر مغولستان منصوب شد و به مدت چهار سال در این سمت خدمت کرد تا اینکه در سال ۲۰۱۷ به‌عنوان نخست‌وزیر مغولستان انتخاب گردید.[۱۴] او در سال ۲۰۱۷ به‌عنوان مدافع کاهش خطر فاجعه سازمان ملل متحد انتخاب شد.

نخست‌وزیری ۲۰۱۷–۲۰۲۱[ویرایش]

پارلمان مغولستان در اکتبر ۲۰۱۷ نامزدی خورلسوخ را به‌عنوان سی‌امین نخست‌وزیر مغولستان تأیید کرد.[۱۵] خورلسوخ جانشین جرگلتوگین اردنبات شد که در سپتامبر ۲۰۱۷ به‌دلیل اتهامات فساد و بی‌کفایتی از سمت خود کنار رفت.[۱۶] همچنین او در جلسهٔ تأیید صلاحیت خود چنین گفت:

«کابینهٔ من دوباره عدالت را نشان خواهد داد.»[۱۷]

یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های خورلسوخ، کارخانه پالایش نفت در استان دارناگاوی مغولستان است. این پالایشگاه نفت که با حمایت هند تأسیس شده‌است، قادر به فرآوری ۱٫۵ میلیون تن نفت خام در سال یا ۳۰٬۰۰۰ بشکه در روز خواهد بود که برای تأمین نیازهای داخلی کافی است.[۱۸]

او کمک‌های قابل توجهی به روابط خارجی مغولستان کرده‌است. خورلسوخ در آوریل ۲۰۱۸، طی یک سفر رسمی به چین، ۱۱ توافق‌نامه دوجانبه به ارزش ۴۵۰ میلیون دلار از جمله یک پیمان همکاری اقتصادی و تکنولوژی به ارزش ۳۱۵ میلیون دلار امضا کرد.[۱۹]

دیدار خورلسوخ و مایک پمپئو در ۲۰۱۸

سفر نخست‌وزیر مغولستان به ایالات متحده آمریکا در سپتامبر ۲۰۱۸ سطوح همکاری بین دو کشور را به گسترش مشارکت فراگیر ارتقا داد[۲۰] و یک سال بعد راه را برای تبدیل‌شدن مغولستان و ایالات متحده به شرکای استراتژیک هموار کرد.[۲۱] خورلسوخ در طول این سفر تاریخی با مایک پمپئو وزیر امور خارجه دیدار کرد تا قرارداد ۳۵۰ میلیون دلاری شرکت چالش هزاره آب مغولستان را امضا کند.[۲۲]

او همچنین به‌عنوان میانجی بین ژاپن و کره شمالی خدمت کرده‌است.[۲۳] خورلسوخ در دسامبر ۲۰۱۸ یک سفر رسمی به ژاپن داشت و با نخست‌وزیر شینزو آبه دیدار کرد تا همکاری دوجانبه نزدیک را به‌عنوان بخشی از نشست سران ژاپن و مغولستان تکرار کند. پس از نشست سران، امضای تفاهم‌نامه همکاری بین وزارت محیط زیست ژاپن و وزارت محیط زیست و گردشگری مغولستان در زمینه همکاری‌های زیست‌محیطی با حضور سران دو کشور و بیانیه مشترک ژاپن و مغولستان صورت گرفت. و بیانیه «برنامه اقدام میان مدت ژاپن و مغولستان برای یک مشارکت استراتژیک» نیز صادر شد.[۲۴] دو طرف همچنین دربارهٔ فرودگاه بین‌المللی اولان‌باتور جدید گفتگو کردند.

همچنین خورلسوخ به روابط دوجانبه با کره جنوبی کمک کرده و کره جنوبی را به‌عنوان یکی از اولین سفرهای رسمی خود به خارج از کشور انتخاب کرده بود. در ژانویه ۲۰۱۸، خورلسوخ سه روز را در کره جنوبی به همراه ۷ وزیر کابینه گذراند و با مون جه-این[۲۵] این رئیس‌جمهور کره جنوبی و لی ناک-یون نخست‌وزیر کره جنوبی دیدار کرد.[۲۶]

خورلسوخ به نمایندگی از دولت مغولستان در هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در بحث عمومی برای طرح موضوعاتی مانند نابرابری، حقوق بشر و تغییرات آب و هوایی صحبت کرد.[۲۷]

کمی بیش از یک سال پس از انتصاب خورلسوخ به سمت نخست‌وزیری، در بحبوحه رسوایی فسادی که سیاستمداران بلندپایه را درگیر کرده بود، خورلسوخ از یک رأی عدم اعتماد جان سالم به در برد. همچنین خورلسوخ در یک جلسه شورا خواستار کناره‌گیری چندین مقام عالی‌رتبه به دلایل مختلف از جمله بی‌کفایتی شد که در نتیجه رأی به برکناری او از قدرت انجامید.[۲۸]

خورلسوخ حزب خلق مغولستان را در انتخابات پارلمانی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۰ قاطعانه به سمت پیروزی رهبری کرد.[۲۹] او در مبارزات انتخاباتی خود خاطرنشان کرد که مغولستان از روسیه به کشوری مستقل از انرژی تبدیل خواهد شد. او و حزبش به خاطر کاهش موفقیت‌آمیز آلودگی هوا در پایتخت کشور، حمایت از اصلاحات قانون اساسی و ایمن نگهداشتن کشور از همه‌گیری کووید-۱۹ مورد تحسین هستند.[۳۰] او در ۲۱ ژانویه ۲۰۲۱ از سمت خود استعفا داد و دلیل آن اعتراضات خیابانی به نقص خدمات بهداشت عمومی بود.[۳۱] همچنین او به‌عنوان نماینده پارلمان، به نمایندگی از استان خنتی در خورال کبیر مغولستان ادامه داد.

وظایف حزبی[ویرایش]

خورلسوخ فعالیت سیاسی خود را به‌عنوان یک افسر سیاسی در کمیته مرکزی حزب انقلابی خلق مغولستان در سال ۱۹۹۱ آغاز کرد. او بین سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶ به‌عنوان مشاور دبیرخانه فراکسیون حزب انقلابی خلق مغولستان در پارلمان مغولستان کار کرد. او یکی از چهره‌های پیشرو در داخل حزب بود که اصلاحات نهادی سازمان جوانان حزب انقلابی خلق مغولستان را آغاز کرد و به اجرا گذاشت. او فدراسیون جوانان سوسیالیست دموکراتیک مغولستان را توسط حزب انقلابی خلق مغولستان تأسیس کرد و دو بار بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ و در سال‌های ۲۰۰۰–۲۰۰۵ به‌عنوان رئیس خدمت کرد. در سال ۲۰۰۰، او به عضویت هیئت‌مدیره حزب انقلابی خلق مغولستان که نهاد اصلی تصمیم‌گیری حزب بود، انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۸، خورلسوخ به‌عنوان دبیرکل حزب انقلابی خلق مغولستان انتخاب شد. همچنین در سال ۲۰۱۰، خورلسوخ تحت رهبری سوخباتورین باتبولد، رئیس حزب انقلابی خلق مغولستان و با تشریک مساعی همکاران هم‌فکر حزبی، از روند بازگرداندن نام اصلی حزب، «حزب خلق مغولستان» دفاع کرد که در سال ۱۹۲۴ به توصیه کمینترن به «حزب انقلابی خلق مغولستان» تغییر یافت تا همبستگی با احزاب سوسیالیست آن زمان را نشان دهد.

مبارزات انتخاباتی ریاست‌جمهوری ۲۰۲۱[ویرایش]

در ۲ مه، حزب خلق مغولستان خورلسوخ را به‌عنوان نامزد خود برای انتخابات ریاست‌جمهوری در ۹ ژوئن معرفی کرد.[۳۲] در ۲۴ مه، خورلسوخ مبارزات رسمی خود را از استان خنتی آغاز کرد. گفتنی است پیش از انتخابات، خورلسوخ به‌عنوان محبوب‌ترین سیاستمدار در این کشور انتخاب شده بود.[۳۳]

ریاست‌جمهوری ۲۰۲۱ تا کنون[ویرایش]

انتصاب[ویرایش]

او در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱ در ساعت ۱۱:۴۰ صبح پس از ادای احترام به مجسمهٔ چنگیز خان در تالار بزرگ کاخ دولت به ریاست‌جمهوری مغولستان منصوب شد.[۳۴][۳۵]

اقدامات عمومی[ویرایش]

او در ۴ ژوئیه ۲۰۲۱ در اولین پرواز طی مراسم افتتاحیهٔ فرودگاه بین‌المللی چنگیز خان شرکت کرد.[۳۶]

گماردگان ریاست‌جمهوری[ویرایش]

در ۲۵ ژوئن، خورلسوخ فرمانی مبنی بر انتصاب یا سودباتور به‌عنوان رئیس دفتر رئیس‌جمهور و جادامبین انخبایار به‌عنوان دبیر شورای امنیت ملی صادر کرد.[۳۷]

زندگی شخصی[ویرایش]

خورلسوخ متأهل و دارای دو دختر است.[۳۸] همسر او معلم مهد کودک و دختر بزرگش مدرس حقوق بشر در دانشگاه می‌باشد. او نواختن گیتار را دوست می‌دارد. همچنین او از طرفداران مشتاق موتور سیکلت است[۳۹] و به همین‌منظور باشگاه هواداران هارلی دیویدسن را در مغولستان تأسیس کرد.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Ukhnaagiin Khürelsükh". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-01-12.
  2. ↑ Welle (www.dw.com)، Deutsche. «Deutlicher Wahlsieg der mongolischen Regierungspartei | DW | 25.06.2020». DW.COM (به آلمانی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  3. ↑ «У. Хүрэлсүх гэж хэн бэ?». www.baabar.mn | Шилдэг нийтлэлчдийн клуб. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  4. ↑ iKon.mn, А. Төгөлдөр (2020-07-02). "У. Хүрэлсүхийг Монгол Улсын 31 дэх Ерөнхий сайдаар томиллоо". ikon.mn (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  5. ↑ "His nickname is 'Fist' and he's Mongolia's macho new PM". South China Morning Post (به انگلیسی). 2017-10-04. Retrieved 2023-01-24.
  6. ↑ "У. Хүрэлсүх Ерөнхий сайдад нэр дэвшихээр боллоо". itoim.mn (به مغولی). Retrieved 2023-01-24.
  7. ↑ gogo.mn. "У. Хүрэлсүх МАН-аас Ерөнхийлөгчийн сонгуульд нэр дэвшихээр боллоо". gogo.mn (به مغولی). Retrieved 2023-01-24.
  8. ↑ vip76. "У. Хүрэлсүх". vip76.mn (به مغولی). Retrieved 2023-01-24.
  9. ↑ "Mongolia names biker enthusiast PM, kick-starting IMF rescue package" (به انگلیسی). 2017-10-04. Retrieved 2023-01-24.
  10. ↑ "24 баримт: Монгол Улсын 30 дахь Ерөнхий сайд У. Хүрэлсүх". www.24tsag.mn (به مغولی). 2017-09-26. Retrieved 2023-01-24.
  11. ↑ https://www.facebook.com/ubn.mgl (۲۰۲۰-۰۶-۱۴). «Өнөөдөр Монгол Улсын Ерөнхий сайд У. Хүрэлсүхийн төрсөн өдөр тохиож байна». Улаанбаатар ньюс (به مغولی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  12. ↑ gogo.mn. ""Зүүний хүчний холбоо"-г У. Хүрэлсүх толгойлох болов". gogo.mn (به مغولی). Retrieved 2023-01-24.
  13. ↑ "У. Хүрэлсүх Ерөнхий сайдад нэр дэвшихээр боллоо". itoim.mn (به مغولی). Retrieved 2023-01-24.
  14. ↑ vip76. "У. Хүрэлсүх". vip76.mn (به مغولی). Retrieved 2023-01-24.
  15. ↑ "Mongolia names biker enthusiast PM, kick-starting IMF rescue package" (به انگلیسی). 2017-10-04. Retrieved 2023-01-24.
  16. ↑ «Ukhnaa Khurelsukh named new Prime Minister of Mongolia». akipress.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  17. ↑ "His nickname is 'Fist' and he's Mongolia's macho new PM". South China Morning Post (به انگلیسی). 2017-10-04. Retrieved 2023-01-24.
  18. ↑ Reuters, Munkhchimeg Davaasharav and Henning Gloystein (2018-06-22). "Mongolia launches construction of first oil refinery with India aid". mint (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  19. ↑ «Agencia EFE». EFE Noticias (به اسپانیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  20. ↑ Ulaanbaatar، U. S. Embassy (۲۰۱۸-۰۹-۲۱). «Joint Statement on the Expanded Comprehensive Partnership Between the United States and Mongolia». U.S. Embassy in Mongolia (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  21. ↑ "Монгол-Америкийн стратегийн түншлэл - ирээдүйн харилцааны бат бэх суурь". MONTSAME News Agency (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  22. ↑ "U.S. , Mongolia Celebrate Signing of $350 Million MCC Compact to Address Impending Water Crisis". Millennium Challenge Corporation (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  23. ↑ "Mongolia prime minister to visit Japan to discuss North Korea, report says". UPI (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  24. ↑ "Japan-Mongolia Summit Meeting". Ministry of Foreign Affairs of Japan (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  25. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۲۳.
  26. ↑ "South Korea and Mongolia Agree to Push for Power Grid and Railway Projects". Businesskorea (به کره‌ای). 2019-03-27. Retrieved 2023-01-24.
  27. ↑ «STATEMENT BY H.E. MR. KHURELSUKH UKHNAA, PRIME-MINISTER OF MONGOLIA AT THE GENERAL DEBATE OF THE 73RD SESSION OF THE UNITED NATIONS GENERAL ASSEMBLY | Mongolia». www.un.int. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  28. ↑ France-Presse, Agence (2018-12-01). "'I am not a dictator': Mongolian PM survives attempted ousting". the Guardian (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  29. ↑ Adiya, Amar (2020-06-08). "Khurelsukh drives Mongolia to energy independence". Mongolia Weekly (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  30. ↑ Jargalsaikhan, Mendee. "Democracy in the Time of Covid-19: Mongolia's Parliamentary Election". Asia Pacific Foundation of Canada (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  31. ↑ iKon.mn, А. Төгөлдөр (2021-01-21). "Монгол Улсын 31 дэх Ерөнхий сайд У. Хүрэлсүх огцорлоо". ikon.mn (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  32. ↑ «Mongolia's ruling party chooses former PM Khurelsukh as presidential candidate - Xinhua | English.news.cn». www.xinhuanet.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  33. ↑ Adiya, Amar (2020-08-29). "Khurelsukh considers the top job in Mongolia". Mongolia Weekly (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  34. ↑ "President Ukhnaagiin Khurelsukh sworn in". MONTSAME News Agency (به انگلیسی). Retrieved 2023-01-24.
  35. ↑ Batchimeg (۲۰۲۱-۰۶-۲۵). «PRESIDENT UKHNAAGIIN KHURELSUKH SWORN IN». President of Mongolia (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  36. ↑ Batchimeg (۲۰۲۱-۰۷-۰۴). «PRESIDENT KHURELSUKH TAKES PART IN OPENING OF NEW CHINGGIS KHAAN AIRPORT». President of Mongolia (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  37. ↑ Batchimeg (۲۰۲۱-۰۶-۲۵). «PRESIDENT KHURELSUKH APPOINTS CHIEF OF STAFF, NSC SECRETARY». President of Mongolia (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  38. ↑ «Khurelsukh Ukhnaa». The New Media Group. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۴.
  39. ↑ "Mongolia names biker enthusiast PM, kick-starting IMF rescue package" (به انگلیسی). 2017-10-04. Retrieved 2023-01-24.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اوخناگین_خورلسوخ&oldid=38558269»