ان سکستون

ان سکستون
ان سکستون عکس از السا دورفمن
ان سکستون
عکس از السا دورفمن
زاده۹ نوامبر ۱۹۲۸
نیوتون، ماساچوست
درگذشته۴ اکتبر ۱۹۷۴ (۴۵ سال)
وستون، ماساچوست
پیشهشاعر
ملیتایالات متحده آمریکا
سبک نوشتاریشعر اعتراف
تأثیرپذیرفته ازW.D. Snodgrass, رابرت لاول
فرزند(ان)لیندا گری سکستون، جویس لد سکستون

ان سکستون (انگلیسی: Anne Sexton؛ ۹ نوامبر ۱۹۲۸ – ۴ اکتبر ۱۹۷۴) شاعر آمریکایی بود. وی در سال ۱۹۶۷ برنده جایزه پولیتزر برای شعر شد. او یکی از پیشگامان و نامداران جنبش شعر اعتراف است که رویکردی تابوشکنانه به نابرابریهای جنسیتی موجود در زبان و هنر داشت.[۱]

زندگی‌نامه[ویرایش]

ان گری هاروی در ۹ نوامبر ۱۹۲۸ در شهر نیوتون، ماساچوست به دنیا آمد. مادرش ماری و پدرش رالف دو دختر بزرگتر از ان داشتند. ان بیشتر دوران کودکیش را در بوستون سپری کرد. در سال ۱۹۴۵ به مدرسه شبانه‌روزی راجرز هال در لوول، ماساچوست رفت. چندی بعد نیز، یک سالی را در کالج گارلند در بوستون درس خواند.[۲]
سکستون مدتی را به عنوان مدل در آژانس هارت کار کرد. در ۱۶ اوت ۱۹۴۸ با آلفرد مولر سکستون ازدواج کرد و تا سال ۱۹۷۳ با یکدیگر زندگی کردند. آنها دارای دو دختر به نام‌های لیندا گری و جویس لد بودند.

مرگ[ویرایش]

سنگ قبر سکستون

در ۴ اکتبر ۱۹۷۴ پس از آن که ان سکستون ناهار را با کومین صرف کرد به خانه بازگشت، کت خز قدیمی مادرش را پوشید، انگشترها را از دست درآورد، لیوانی ودکا برای خودش ریخت، در گاراژ را قفل کرد و ماشین را روشن کرد.
آن سکستون، که رابطه دوستانه‌ای با سیلویا پلات داشت، دربارهٔ خودکشی و مرگ گفته بود:

«سیلویا و من ساعت‌ها و با جزئیات کامل دربارهٔ اولین خودکشی مان حرف می‌زدیم. خودکشی در جایگاهی متضاد از شعر است. ما با اشتیاق از مرگ حرف می‌زدیم و همچون پروانه که به سمت چراغ کشیده می‌شود، به وسیله مرگ مکیده می‌شدیم»[۳]

کتاب‌شناسی[ویرایش]

  • به سوی تیمارستان و نیمه راه بازگشتن (۱۹۶۰)
  • همه زیبارویان من (۱۹۶۲)
  • زندگی یا مرگ (۱۹۶۶)
  • اشعار عاشقانه (۱۹۶۹)
  • دگرگونی (۱۹۷۱)
  • کتاب حماقت (۱۹۷۲)
  • مرگ دفترها (۱۹۷۴)
  • جدال با خدا (۱۹۷۵)
  • شماره ۴۵ خیابان بخشش (۱۹۷۶)
  • سروده‌هایی برای دکتر ایگرگ (۱۹۷۸)

پانویس[ویرایش]

  1. «آن‌ها مشغول مردن‌اند». نشر چشمه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۵.
  2. پگاه احمدی (۲۶ مهر ۱۳۹۰). «ان سکستون، بوسه و خودکشی». مجله وازنا.
  3. فروزان جمشیدنژاد (۲۴ بهمن ۱۳۹۱). «سیلویا پلات؛ بانوی شعر اعتراف». بی‌بی‌سی فارسی.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]