انگولو کانته

انگولو کانته
کانته با فرانسه در سال ۲۰۱۸
اطلاعات شخصی
نام کامل انگولو کانته[۱]
زادروز ۲۹ مارس ۱۹۹۱ ‏(۳۳ سال)[۲]
زادگاه پاریس، فرانسه
قد ۱٫۷۱ متر (۵ فوت ۷ ۱⁄۲ اینچ)
پست هافبک دفاعی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی الاتحاد
شمارهٔ پیراهن ۷
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۹–۲۰۱۰ JS Suresnes
۲۰۱۰–۲۰۱۲ Boulogne
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۱۲-۲۰۱۳ Boulogne ۳۸ (۳)
۲۰۱۵–۲۰۱۶ لستر سیتی ۳۷ (۱)
۲۰۱۶–۲۰۲۳ چلسی ۱۹۰ (۱۱)
۲۰۲۳– الاتحاد ۱۹ (۱)
تیم ملی‡
۲۰۱۶– فرانسه ۵۳ (۲)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۶ فوریه ۲۰۲۴.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۲۲

انگولو کانته (زادهٔ ۲۹ مارس ۱۹۹۱) بازیکن فوتبال اهل فرانسه است که برای باشگاه الاتحاد بازی می‌کند. او دارای ملیت دوگانه مالیایی و مسلمان است.[۳][۴]

کانته در سال ۲۰۱۲ اولین بازی حرفه ای خود را برای بزرگسالان با بولون انجام داد و در یک مسابقه لیگ ۲ به عنوان بازیکن تعویضی ظاهر شد و سال بعد یک فصل کامل در لیگ دسته سوم بازی کرد. پس از آن او با انتقال آزاد به تیم لیگ لیگ ۲ کان، سوم شد و به لیگ ۱ صعود کرد. او یک سال دیگر در این باشگاه ماند.

در سال ۲۰۱۵، کانته با پرداخت مبلغی معادل ۵٫۶ میلیون پوند به لستر سیتی پیوست و در پیروزی اصلی خود در لیگ برتر نقش اساسی داشت. سال بعد، او با پرداخت ۳۲ میلیون پوند به چلسی پیوست و دوباره قهرمان لیگ شد، و این اولین بازیکن خارج از خانه بود که از زمان اریک کانتونا در ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ موفق به کسب عناوین پی در پی لیگ انگلیس با باشگاه‌های مختلف شده‌است. او همچنین برنده بهترین بازیکن سال PFA بازیکنان و فوتبالیست سال FWA، یک جام حذفی، لیگ یوفا اروپا و لیگ قهرمانان یوفا شده‌است.

کانته در سال ۲۰۱۶ اولین بازی ملی خود را برای بزرگسالان در فرانسه انجام داد و در تیمی قرار گرفت که نایب قهرمان مسابقات قهرمانی اروپا ۲۰۱۶ شد. در سال ۲۰۱۷ کانته به عنوان بهترین بازیکن سال فرانسه انتخاب شد، اولین بازیکن برای هفت سال از لیگ برتر و ۱۲ ماه بعد یکی از اعضای اصلی تیم، در قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۸ فیفا بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

شروع زندگی حرفه‌ای[ویرایش]

کانته در محله دهم پاریس متولد شد. دوران نوجوانی را در سورزن طی کرد و در فوتبال پایه خود را به خوبی نشان داد.[۵] در لیگ دوم فرانسه با ده گل زده خود را به خوبی نشان داد. در سال ۲۰۱۰ با عقد قراردادی آماتور به تیم دوم اتحاد بلوین رفت تا در لیگ دوم فرانسه توپ بزند و بالاخره در سال ۲۰۱۲ برای اولین بار در تیم ملی فرانسه به عنوان هافبک میانی به میدان رفت.

کانته در فصل ۱۶–۲۰۱۵ لیگ برتر فوتبال انگلستان به همراه تیم لستر سیتی قهرمان این رقابت‌ها شد و در فصل بعد که به چلسی پیوست برای دومین بار پیاپی قهرمان این رقابت‌ها شد و در این فصل عنوان بهترین بازیکن فصل را نیز از آن خود کرد. او در پایان فصل ۱۸–۲۰۱۷ بازیکن سال چلسی شد.[۶]

بولون[ویرایش]

کانته در پاریس از پدر و مادری مالی متولد شد، کانته کار خود را در سن ۸ سالگی در JS Suresnes در حومه غربی پایتخت آغاز کرد و یک دهه در آنجا ماند. طبق گفته دستیار مدیر پیر ویل، کانته به دلیل قد و قامت کوچک و سبک‌های بازی فداکارانه اش خارج از رادار تیم‌های بزرگ باقی مانده‌است. او در این مدت از آکادمی Clairefontaine رد شد. از طریق تماس‌های رئیس Suresnes رئیس‌جمهور در سال ۲۰۱۰، او به تیم ذخیره بولون پیوست. او اولین بازی حرفه ای خود را در آخرین بازی لیگ Ligue 2 در ۱۸ مه ۲۰۱۲ انجام داد، یک شکست خانگی ۱–۲ برای تیم در حال حاضر سقوط کرده به موناکو، در ۱۱ دقیقه آخر جایگزین ویرجیل ریست شد.

لستر سیتی[ویرایش]

کانته توسط استیو والش، که قبلاً انتقال جیمی واردی و ریاض محرز را به تیم تسهیل کرده بود، در باشگاه لیگ برتر لستر سیتی فراخوانده شد. وی به عنوان جانشین استبان کامبیاسو شناخته شد. در ۳ اوت ۲۰۱۵، وی با عقد قراردادی چهار ساله به لستر پیوست، در ازای پرداخت هزینه نامعلوم ۸ میلیون یورو (۵٫۶ میلیون پوند).[۷][۸] وی اولین بازی خود را پنج روز بعد با جایگزینی واردی برای هشت دقیقه پایانی برد ۴–۲ خانگی مقابل ساندرلند انجام داد. در ۷ نوامبر، او اولین گل لیگ برتر خود را در یک پیروزی ۲–۱ در خانه مقابل واتفورد به ثمر رساند.[۹]

او بخاطر نمایشهای پی در پی چشمگیرش برای لستر، ستایش و تحسین بسیاری را به دست آورد و به عنوان یک عامل مهم در شکل عالی باشگاه در حالی که آنها به قهرمانی در لیگ برتر ۲۰۱۵–۲۰۱۶ رسیدند، به‌طور مداوم تعداد زیادی تکل و رهگیری.[۱۰][۱۱] در آوریل، وی یکی از چهار بازیکن لستر بود که در تیم سال PFA معرفی شد. در پایان فصل، کانته ۱۷۵ تکل (۳۱ مورد بیشتر از هر بازیکن دیگر) و ۱۵۷ رهگیری (۱۵ مورد بیشتر از هر بازیکن دیگر) را مدیریت کرده بود و در پایان فصل لیگ برتر ۲۰۱۵–۲۰۱۶ در رده نخست آمار دفاعی قرار گرفت.[۱۲]

چلسی[ویرایش]

کانته با فرانسه در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه قهرمان شد. در تصویر بازیکنان اصلی فرانسه در فینال آن جام، کانته در ردیف پایین، نفر دوم از راست حضور دارد.

در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۶، کانته با هزینه گزارش شده ۳۲ میلیون پوند برای چلسی قرارداد امضا کرد. کانته پس از امضای قرارداد ۵ ساله با این باشگاه گفت: «من بسیار خوشحالم که در یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های اروپا قرارداد امضا کردم. این برای من یک رؤیا است که به حقیقت پیوسته‌است.»[۱۳][۱۴] به نقل از Football Leaks، کانته معامله ای پیشنهاد شد که بخشی از حقوق وی برای جلوگیری از مالیات به حساب خارج از کشور منتقل شود. کانته تصمیم گرفت رد این معامله را انجام دهد، وکیلش در یک ایمیل اظهار داشت: «نگولو انعطاف‌پذیر است، او فقط یک حقوق طبیعی می‌خواهد.» پیراهن شماره ۷ به کانته داده شد، از زمان خروج رامیرس در ژانویه خالی مانده‌است. . گفته می‌شود که کانته منوط به انتقال سود از آرسنال است که به دلیل هزینه‌های نمایندگی که بیش از ۱۰ میلیون پوند بود، از این کار عقب‌نشینی کرد و در عوض تصمیم به جذب گرانیت ژاکا گرفت.[۱۵]

در ۱۵ اوت ۲۰۱۶، کانته اولین بازی خود را در افتتاحیه فصل مقابل وستهام یونایتد انجام داد. با وجود گرفتن کارت زرد در سه دقیقه اول بازی، او با ادامه بازی درخشید تا چلسی به پیروزی ۲–۱ دست یابد. سه ماه بعد از انتقال به لندن، او برای اولین بار با تیم سابق خود، لستر سیتی روبرو شد و در پیروزی ۳–۰ مرد مسابقه بود. در ۲۳ اکتبر، او در پیروزی ۴–۰ خانگی مقابل منچستر یونایتد اولین گل خود را برای چلسی به ثمر رساند.[۱۶]

کانته در اکتبر ۲۰۱۷ نامزد توپ طلا شد. او در ادامه با کسب مدال برندگان جام FA، در ۹۰ دقیقه حضور در پیروزی ۱–۰ مقابل منچستر یونایتد در فینال در ۱۹ مه 2018. BBC Sport به او جایزه مرد مسابقه را اعطا کرد.

او در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۸ قرارداد پنج ساله جدیدی را در چلسی امضا کرد و او را به پردرآمدترین بازیکن چلسی تبدیل کرد. کانته اولین گل پیروزی ۲–۱ در مرحله نیمه نهایی جام EFL چلسی در بازی برگشت در خانه تاتنهام هاتسپور را به ثمر رساند. در پایان ۹۰ دقیقه با نتیجه ۴–۲ پیروزی چلسی به تساوی کشیده شد. کانته در سیصدمین حضور خود در باشگاه، یک تساوی ۲–۲ در خانه مقابل برنلی در ۲۲ آوریل گلزنی کرد.[۱۷]

کانته علی‌رغم عدم آمادگی کامل، فینال لیگ اروپا در فصل ۱۹–۲۰۱۸ را آغاز کرد و با پیروزی ۴–۱ چلسی در خط میانی آرسنال سلطه یافت.

کانته در اولین بازی لیگ برتر مقابل برایتون و هوو آلبیون، با پیروزی ۳–۱ خارج از خانه در ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰ تحت تأثیر قرار گرفت.[۱۸][۱۹]

او در چارچوب چلسی که در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا آتلتیکو مادرید را با نتیجه ۱–۰ شکست داد، وی ۲۰۰ امین حضور خود را در تمام مسابقات با این تیم رقم زد.[۲۰][۲۱] کانته به دلیل عملکردش مقابل تیم‌های اسپانیایی، اتلتیکو مادرید و رئال مادرید، که در راه رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا بود، مورد ستایش قرار گرفت. وی پس از پیروزی چلسی در فینال لیگ قهرمانان یوفا ۲۰۲۱ در پورتو با شکست ۱–۰ منچسترسیتی، به عنوان قهرمان این مسابقات شناخته شد. آرسن ونگر عملکرد کانته را «باورنکردنی» توصیف کرد و مفسران استدلال کردند که عملکرد کانته در لیگ قهرمانان او را در رقابت برای دریافت جایزه توپ طلا قرار داد.[۲۲][۲۳][۲۴]

آمار[ویرایش]

باشگاهی[ویرایش]

آخرین به روزرسانی ۱۹ مارس ۲۰۱۶[۲۵][۲۶]

باشگاه فصل لیگ جام لیگ قهرمانان مجموع
لیگ بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل
اتحاد بولوین ۲۰۱۱–۱۲ لیگ ۲ ۱ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۱ ۰
۲۰۱۲–۱۳ لیگ ۳ ۳۷ ۳ ۲ ۱ ۰ ۰ ۳۹ ۴
مجموع ۳۸ ۳ ۲ ۱ ۰ ۰ ۴۰ ۴
کان ۲۰۱۳–۱۴ لیگ ۲ ۳۸ ۲ ۴ ۱ ۱ ۰ ۴۳ ۳
۲۰۱۴–۱۵ لیگ ۱ ۳۷ ۲ ۱ ۱ ۱ ۰ ۳۹ ۳
مجموع ۷۵ ۴ ۵ ۲ ۲ ۰ ۸۲ ۶
لسترسیتی ۲۰۱۵–۱۶ لیگ برتر ۳۰ ۱ ۱ ۰ ۲ ۰ ۳۳ ۱
چلسی ۱۷–۲۰۱۶ لیگ برتر ۳۵ ۱ ۵ ۱ ۰ ۰ ۴۰ ۲
مجموع ۱۴۳ ۸ ۸ ۳ ۴ ۰ ۱۵۵ ۱۱

بازی‌های ملی[ویرایش]

تا تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۲۲

فرانسه
سال بازی گل پاس گل
۲۰۱۶ ۱۳ ۱ ۱
۲۰۱۷ ۷ ۰ ۰
۲۰۱۸ ۱۶ ۰ ۰
۲۰۱۹ ۳ ۰ ۰
۲۰۲۰ ۵ ۱ ۰
۲۰۲۱ ۷ ۰ ۰
۲۰۲۲ ۲ ۰ ۰
مجموع ۵۳ ۲ ۱

گل‌های ملی[ویرایش]

تفکیک گل‌های ملی.[۲۷]
شماره تاریخ میزبان بازی ملی حریف نتیجه رقابت
۱
۲۹ مارس ۲۰۱۶ سن-دنی
۲
 روسیه ۴–۲ دوستانه
۲
۱۴ نوامبر ۲۰۲۰ لیسبون
۴۴
 پرتغال ۱–۰ لیگ ملت‌های اروپا ۲۱–۲۰۲۰

افتخارات[ویرایش]

باشگاهی[ویرایش]

لستر سیتی

چلسی

ملی[ویرایش]

فرانسه

فردی[ویرایش]

نشان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Squads for 2016/17 Premier League confirmed مسلمان". Premier League. 1 September 2016. Retrieved 11 September 2016. {{cite web}}: line feed character in |title= at position 44 (help)
  2. ↑ "Updated squads for 2017/18 Premier League confirmed". Premier League. 2 February 2018. Retrieved 10 February 2018.
  3. ↑ N'Golo Kanté (Caen) pourrait choisir de représenter le Mali
  4. ↑ https://www.tasnimnews.com/fa/news/1400/03/09/2512119/کانته-بهترین-بازیکن-فینال-لیگ-قهرمانان-اروپا-شد
  5. ↑ Ngolo Kanté, histoire d'un drôle de petit bonhomme بایگانی‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine, article sur caen.maville.com
  6. ↑ "N´Golo Kanté :: N´Golo Kanté :: Chelsea". www.thefinalball.com (به انگلیسی). Retrieved 2018-04-23.
  7. ↑ "Leicester City: N'Golo Kante signs from Caen". BBC Sport. Retrieved 3 August 2015.
  8. ↑ "Leicester sign N'Golo Kante from Caen but Charles Aranguiz not keen". ESPN FC. 3 August 2015. Retrieved 3 August 2015.
  9. ↑ "Leicester City: Leicester beat Watford". BBC Sport. Retrieved 7 November 2015.
  10. ↑ "Jamie Carragher: Leicester's N'Golo Kante has impressed me more than Arsenal's Petr Cech". Daily Express. 1 January 2016.
  11. ↑ Hafez, Shamoon (23 January 2016). "Leicester 3–0 Stoke". BBC Sport. Retrieved 25 January 2016.
  12. ↑ "Premier League 2015–16: The season that defied expectations". BBC Sport. 17 May 2016.
  13. ↑ "Kante Signs". Chelsea F.C. 16 July 2016. Retrieved 16 July 2016.
  14. ↑ "N'Golo Kante seals £32m transfer from Leicester to Chelsea". Sky Sports. 16 July 2016. Retrieved 16 July 2016.
  15. ↑ McNicholas, James (17 April 2020). "Vardy, Mata, Tevez and more: The inside stories of Arsenal's failed signings". The Athletic. Archived from the original on 26 April 2021. Retrieved 4 June 2021.
  16. ↑ "Chelsea 4–0 Manchester United". BBC Sport. 23 October 2016.
  17. ↑ "N'Golo Kanté's relentless drive takes him to historic title double". The Guardian. 14 May 2017.
  18. ↑ "Brighton 1–3 Chelsea". BBC Sport. 14 September 2020.
  19. ↑ Debono, Matt (14 September 2020). "Player Ratings: Brighton and Hove Albion 1-3 Chelsea - James, Jorginho, Kante and Zouma impress on Kai Havertz and Timo Werner's Blues debuts". Sports Illustrated.
  20. ↑ Chelsea FC [@chelseafc] (23 February 2021). "Chelsea appearances! @nglkante" (Tweet). Archived from the original on 3 June 2021 – via Twitter.
  21. ↑ "N'Golo Kanté reaches 200 Chelsea appearances as César Azpilicueta closes in on Top 10 all-time". weaintgotnohistory.sbnation.com. 24 February 2021. Retrieved 28 February 2021.
  22. ↑ "Halfway through 2021, N'Golo Kante deserves the Ballon d'Or". MARCA (به انگلیسی). 30 May 2021. Retrieved 30 May 2021.
  23. ↑ Pasztor, David (30 May 2021). "It's time to give N'Golo Kanté the Ballon d'Or". We Ain't Got No History (به انگلیسی). Retrieved 30 May 2021.
  24. ↑ Maston, Tom. "Ballon d'Or 2021 Power Rankings: Kante powers ahead after Champions League masterclass". Archived from the original on 3 June 2021. Retrieved 1 June 2021.
  25. ↑ "N. KANTÉ". Soccerway. Retrieved 3 September 2015.
  26. ↑ "N'Golo Kante". Soccerbase. Retrieved 3 September 2015.
  27. ↑ "N'Golo Kanté profile". National-Football-Teams.com. Retrieved 29 March 2016.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ ۲۸٫۲ "N'Golo Kanté: Overview". Premier League. Retrieved 28 September 2018.
  29. ↑ McNulty, Phil (27 May 2017). "Arsenal 2–1 Chelsea". BBC Sport. Retrieved 18 May 2019.
  30. ↑ McNulty, Phil (24 February 2019). "Chelsea 0–0 Manchester City". BBC Sport. Retrieved 22 April 2019.
  31. ↑ Bevan, Chris (29 May 2019). "Chelsea 4–1 Arsenal". BBC Sport. Retrieved 29 May 2019.
  32. ↑ McNulty, Phil (15 July 2018). "France 4–2 Croatia". BBC Sport. Retrieved 28 September 2018.
  33. ↑ McNulty, Phil (11 July 2016). "Portugal 1–0 France". BBC Sport. Retrieved 28 September 2016.
  34. ↑ "ESM Top-Elf: Ein Bayern-Star in Europas Elite". Abendzeitung (به آلمانی). 8 June 2017. Retrieved 12 June 2017.
  35. ↑ "Leicester City awards: Leicester City team".
  36. ↑ "Equipe type monde 2017: Le PSG dans le sillage du Real". L'Équipe. 2 January 2018. Retrieved 3 January 2018.
  37. ↑ "L'équipe type Monde 2018 de " L'Équipe "". L'Équipe. 3 January 2018. Retrieved 4 January 2018.
  38. ↑ "ANNUAL AWARDS 2018 – KANTE IS NO.1". Archived from the original on 24 July 2018. Retrieved 11 May 2018.
  39. ↑ "Le sommaire du nouveau numéro de France Football avec N'Golo Kanté élu joueur français de l'année". France Football (به فرانسوی). 26 December 2017. Retrieved 26 December 2017.
  40. ↑ "Le classement complet du Ballon d'Or 2017". France Football. 7 December 2017. Retrieved 7 December 2017.
  41. ↑ "Le classement final du Ballon d'Or France Football 2018". France Football (به فرانسوی). 3 December 2018. Retrieved 3 December 2018.
  42. ↑ "UEFA.com fans' Team of the Year 2018 revealed". UEFA. 11 January 2019. Retrieved 11 January 2019.
  43. ↑ "UEFA Europa League Squad of the 2018/19 Season". UEFA. 30 May 2019. Retrieved 30 May 2019.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=انگولو_کانته&oldid=39108632»