انجیره (خمیر)
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | هرمزگان |
شهرستان | بندر لنگه |
بخش | بخش مهران |
مردم | |
جمعیت | 1400 |
اطلاعات روستایی | |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۶۲ |
انجیره به دلیل موقعیت جغرافیایی بسیار عالی و داشتن چشم اندازهای طبیعی بسیار زیبا، همانند نگینی در دل چشمه ها و نخلستان می درخشد. قبور و آثار باستانی به جا مانده حاکی از این است که پیشینه این روستا به دوران پیش از اسلام بر می گردد.
انجیره ( نام قدیمی اَنزِرَه) با جمعیتی بالغ بر 1400 نفر (360 خانوار)، از توابع بخش مهران در شهرستان بندر لنگهدر استان هرمزگان است.
این روستا در 120 کیلومتری بندرلنگه و 110 کیلومتری بندرخمیر و 50 کیلومتری بستک قرار دارد.
مردم انجیره به زبان فارسی و گویش اَچُمی تکلم می کنند.
انجیره شامل 6 محله به نام های خَی، دِه، پُشتِه، خَوار، قبله و شَعزار می باشد که برای رفاه حال ساکنین در انجام امور دینی و مذهبی، دراین محلات 6 باب مسجد با امکانات بسیار خوب بنا نهاده شده است.
انجیره دارای دهیاری، پست بانک، مرکز مخابرات، خانه بهداشت، سالن ورزشی و ارگان های آموزشی از قبیل: مجتمع آموزشی پرورشی، مهد کودک ،دبستان دخترانه و پسرانه، دبیرستان، دارالقرآن، شعبه حفظ، کتابخانه و... می باشد. همچنین به همت مردم خیراندیش انجیره، انجمن خیریه ای برپاست که نقش بسزایی در پیشبرد اهداف فرهنگی، هنری، معنوی و عمرانی روستا داشته است.
مردم انجیره از دیرباز تاکنون الگو و اسوه مشارکت و همکاری برای پیشرفت روستا بوده و در استان هرمزگان زبانزد خاص و عام هستند.
جاذبه های گردشگری و تاریخی انجیره عبارتند از: برکه و نخلستان سر به فلک کشیده اهوک، چشمه های سزال، برکه جنگلی، قنات های تاریخی و نخلستان های درون روستا، مجموعه سدهای عظیم ، آرامگاه شیخ عبدالله انصار، قلعه دیده بان و بام انجیره.
جمعیت[ویرایش]
روستای انجیره دارای 1400 نفر (360 خانوار) است که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی میباشند و به زبان فارسی و به گویش اچمی تکلم میکنند.
جغرافیای منطقه[ویرایش]
انجیره از نظر جغرافیایی در وسط درهای زیر کوه (در اصطلاح محلی: بن کوه) واقع شده و از شمال به رودخانه مهران و از جنوب به کوه بنکوه محصور شده و همچنین در جنوب انجیره جایی به نام قلعه دیدهبان قرار دارد. از مغرب به طهر «تلخ اطهر» و کوران، و از سمت شرق به کوه محصور است.
منطقه آهک[ویرایش]
در نزدیکی «أنجیره» منطقهای بنام «آهک» وجود دارد که یکی از جاذبههای گردشگری روستا بهشمار میآید. برای رسیدن به این منطقه باید مسیر نیم ساعت پیادهروی نمود. اخیراً با تلاش شورای و فعالیت مردمی جادهای ساخته شده که مردم میتوانند با وسایل نقلیه این مسیر را طی کنند.
«أَهِک» یکی نقاط دیدنی روستای انجیرهاست. به دلیل وجود داشتن یک استخر مردم تمایل زیادی برای رفتن به آنجا دارند، بخصوص در فصل تابستان. این استخر از زمانهای بسیار دور به یادگار مانده که هنوز هم قابل استفادهاست. از آنجا که ساکنان قدیمی روستای انجیره هندیها (گور)بودند به رویت قدیمیترها این استخر ساخته دست آنها میباشد. همچنین آهک دارای نخلستانهای زیادی است که آب آنها از همین استخر تهیه و آبیاری میشوند. منطقه آهک شامل قسمتهای دیگری نیز بنامهای:
- لاور
- گزی
- بنالزه
- گرگین
در فصل زمستان و بهار برای تفریح و گشت (طبخ) به این مناطق میروند، جای سرسبز و زیبا است.
چشمه[ویرایش]
انجیره دارای حدود ۱۴ چشمه خیلی کوچک است که هر یک به تفاوت از ۲۰ کیلو تا ۴ کیلو بذرافکن است؛ و هر یک چند بته نخل آب میدهد. آبش برای نخلستان و کشاورزی مناسب اما برای آشامیدن آدمی خوب نیست. بقعه شیخ عبدالله انصار در انجیره واقع است. مشایخ انصار انجیره و لمزان از نوادگان شیخ عبدالله انصارند. نام چشمههای کوچک ۱۴ گانه انجیره به شرح زیر است:
- چشمهٔ مِدال
- چشمهٔ کشکات
- چشمهٔ فاء
- چشمهٔ قلمدان
- چشمهٔ اسناک
- چشمهٔ خی
- چشمهٔ بُریدو
- چشمهٔ مُدُن قنات
- چشمهٔ آهوک
- چشمهٔ لوران
- چشمهٔ خِر
- چشمهٔ حُرومزان
- چشمهٔ چک چک
- چشمهٔ کشته زار
در کوههای انجیره در موسم بهار و پائیز عسل خیلی یافت میشود، به ویژه پس از زمستانهای پرباران. از این رو مردم انجیره معمولاً سحرگاه برای یافتن عسل به کوههای اطراف میروند و روزانه مقدار مناسبی عسل جمعآوری میکنند. چهار نوع عسل در انجیره یافت میشود که عبارتاند از:
منابع[ویرایش]
- محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی