اعتصاب سراسری
اعتصاب سراسری یا اعتصاب عمده عبارت است از اعتصاب بخش عمده ای از نیروی کار یک شهر، منطقه یا کشور. مشخصهٔ اعتصاب سراسری، شرکت کردن افراد از بخش‌های کاری مختلف در آن و تمایل به ورود همهٔ اتحادیه‌ها در آن است.
پیشینه[ویرایش]
یکی از قدیمی‌ترین ریشه‌های اعتصاب سراسری به روم باستان و اعتصاب پلبی‌ها بازمی‌گردد. ظاهراً پلبی‌ها مخترع مفهوم اعتصاب اند.[۱] اعتصاب آنها از اینجا ناشی شد که دیدند دوستان شان که اغلب شجاعانه در نیروی نظامی و به تخت شاهی خدمت کرده بودند حالا به خواست پاتریسی‌ها به زنجیر کشیده شده‌اند و به بردگی گرفته شده‌اند.
در این مسئله، پاتریسی‌ها از موقعیت سیاسی بالاتر خود سوء استفاده می‌کنند و برای اینکه پول بیشتری بدست آورند تصمیم می‌گیرند نه تنها دشمنان شکست خورده را به تسخیر خود درآورند بلکه از پلبی‌های تهیدست هم با بردگی گرفتن سوء استفاده کنند. در روم، پلبی‌ها باید از قانون اطاعت می‌کردند اما حق نداشتند از قوانین خبر داشته باشند در نتیجه پاتریسی‌ها می‌توانستند قانونی از ذهن خود ارائه دهند. با این قانون پاتریسی‌ها می‌توانستند هر ستمی را به پلبی‌ها وارد کنند. در ۴۵۰ پیش از میلاد در پی اعتصاب و شورش پلبی‌ها، تصویب شد که قانون روم برای همه نوشته شود.[۲]