احمد خضرویه
احمد خضرویه، ابوحامد احمدبن خضرویهٔ بلخی، از مشایخ متصوفهٔ خراسان.
درباره[ویرایش]
احمد خضرویه از بزرگان تصوف در قرن سوم هجری، وی در (۲۴۰ ه.ق) در زمان متوکّل در سنّ نود و پنج سالگی در زادگاه خود بلخ وفات یافته‌است.[۱]
تمام منابع قدیم و جدید به اتفّاق نام او را احمد و کنیه اش را ابوحامد ضبط کرده‌اند. او معاصر بایزید بسطامی و یحیی بن معاذ رازی بود و با هردوصحبت داشته و شوی فاطمه دختر امیر بلخ بوده‌است.
در حکایت، حلوا خریدن احمد خضرویه جهت غریمان مبنی بر تأثیر دل شکسته و اجابت دعا، در مثنوی معنوی سخن به میان آمده‌است.[۲] در تذکرة الأولیاء نظیر این داستان درباره احمد خضرویه آمده‌است.[۳] قصّه جهاد رفتن شیخ احمد خضرویه نیز مذکور است.[۴]
منابع[ویرایش]
 | مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به احمد خضرویه در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- ↑ رحیمی، ناصر، احمد خضرویه، عارفی از بلخ، مجله ادب فارسی، دوره 2، شماره 1، بهار - تابستان 1391، صفحه 1
- ↑ مولوی، مولانا جلال الدین محمد بلخی، مثنوی معنوی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی - تهران، چاپ: اول، ۱۳۷۳. ص ۱۷۶
- ↑ عطار نیشابوری، شیخ ابی حامد محمد ابن ابی بکر ابراهیم فریدالدین، تذکرة الاولیا، از روی نسخهٔ رنولد الن نیکلسون، به کوشش ا. توکلی، مقدمه قدمعلی سرامی– تهران: بهزاد ۱۳۷۹ صفحه ۳۴۹–۳۵۰
- ↑ نعیم، محمد، شرح مثنوی، کتابخانه موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی - تهران، چاپ: اول، ۱۳۸۷. ص ۱۱۷.