آلبوین

برای تأییدپذیری کامل این مقاله نیاز به ارجاع درست منابع است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع با ارایهٔ ارجاع صحیح منابع این مقاله را بهبود بخشید. مطالب با منابع اثبات‌نشدنی و ارجاع نادرست را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. برای راهنمایی بیشتر صفحهٔ راهنمایی برای نوشتن مقاله‌های بهتر را ببینید. شاید در بحث همین صفحه توضیحی دراین‌باره نوشته شده باشد.

آلبوین
پادشاه لمباردها
آلبوین در ۱۴۹۳
سلطنت	۵۶۰/۵۶۵ – ۵۷۲
پیشین	آدوئین
جانشین	کلف
زاده	دهه ۵۳۰ میلادی
درگذشته	۲۸ ژوئن ۵۷۲ ورونا
آرامگاه	ورونا
همسر(ان)	کلوتسیند روزاموند
فرزند(ان)	Albsuinda
خاندان	گاوسی
پدر	آدوئین
مادر	رودلیندا

آلبوین (انگلیسی: Alboin؛ دهه ۵۳۰ – ۲۸ ژوئن ۵۷۲) پادشاه لمبارد ایتالیا بود او از حدود ۵۶۰ تا ۵۷۲ سلطنت کرد. در زمان سلطنت وی لمباردها مهاجرت خود را با اقامت در ایتالیا به پایان رسانیدند، او قسمت شمالی ایتالیا را بین ۵۶۹ تا ۵۷۲ فتح کرد.

دوره سلطنت آلبوئین به عنوان پادشاه در پانونیا در پی درگذشت پدرش آدوئین، همزمان بود با یکی از تقابل‌ها و درگیری حادث شده بین لمباردها و همسایگان اصلی آنها یعنی گپی‌ها. گپی‌ها در ابتدا دست برتر را بدست آوردند، اما در سال ۵۶۷به لطف اتحاد او با آوارها، آلبوین شکست قاطعی را به دشمنان خود وارد کرد، که سرزمین‌های آنها را اشغال کرد. با این حال قدرت روزافزون همسایگان جدید وی باعث ناراحتی آلبوین شد و بنابراین وی تصمیم گرفت که پانونیا را به مقصد ایتالیا ترک کند، به امید اینکه در پی جنگ گوتیک از کاهش قدرت امپراتوری بیزانس برای دفاع از قلمرو خود بهره ببرد.

آلباین پس از ائتلاف بزرگی از متحدینش، در سال ۵۶۸ از آلپ عبور کرد و وارد ایتالیا شد. او به سرعت کنترل بیشتر ونیا و لیگوریا را به دست گرفت. در سال ۵۶۹ میلادی شهر اصلی ایتالیا، میلان را به دست گرفت. با این وجود پاویا به سختی مقاومت کرد و تنها پس از محاصره سه ساله تسلیم شد. در این مدت آلبوین توجه خود را به توسکانی جلب کرد، اما علائم جناح گرایی در بین هواداران وی و کاهش کنترل آلبوین بر ارتش وی به‌طور فزاینده ای شروع به آشکار شدن نمود.

آلبوئین در ۲۸ ژوئن سال ۵۷۲ میلادی در یک کودتای تحریک شده توسط بیزانسی‌ها ترور شد. این امر توسط برادر داماد پادشاه، هلمیشیس، با پشتیبانی همسر آلبوئین، روزاموند، دختر پادشاه گپید که آلبوین چند سال قبل از آن وی را کشته بود، برنامه‌ریزی شد. این کودتا با مخالفت اکثریت لمباردها، ناکام ماند، و کودتا گران را وادار کردند تا فرار کنند. مرگ آلبوئین لمباردها را از تنها رهبری که می‌توانست آن‌ها را در کنار هم نگه دارد محروم کرد قرنها پس از مرگ وی، قهرمانی‌های آلبوین و موفقیت وی در نبرد در شعرهای حماسه ساکسون‌ها و باواریایی‌ها جشن گرفته می‌شد.

منابع[ویرایش]

• Amory, Patrick. People and Identity in Ostrogothic Italy, 489–554. کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج، ۲۰۰۳, شابک ‎۰-۵۲۱-۵۲۶۳۵-۳.
• Ausenda, Giorgio. "Current issues and future directions in the study of Franks and Alamanni in the Merovingian period", Franks and Alamanni in the Merovingian Period: An Ethnographic Perspective. Ian Wood (ed.). وودبریج، سافک: Boydell, 1998, pp. 371–455. شابک ‎۱-۸۴۳۸۳-۰۳۵-۳.
• (به ایتالیایی) Azzara, Claudio. L'Italia dei barbari. Bologna: il Mulino, 2009, 978-88-15-08812-3.
• (به ایتالیایی) Bertolini, Paolo. "Alboino, re dei Longobardi", Dizionario Biografico degli Italiani. Alberto M. Ghisalberti (ed.). v. 2, رم: Istituto dell'Enciclopedia Treccani, 1960, pp. 34–38.
• Christie, Neil. The Lombards: The Ancient Longobards. Oxford: وایلی-بلک‌ول، ۱۹۹۵ [۱۹۹۸], شابک ‎۰-۶۳۱-۲۱۱۹۷-۷.
• Collins, Roger. Early Medieval Europe 300–1000. لندن: مک‌میلن، ۱۹۹۱, شابک ‎۰-۳۳۳-۳۶۸۲۵-۸.
• Curta, Florin (2001). The Making of the Slavs: History and Archaeology of the Lower Danube Region, c. 500–700. Cambridge: Cambridge University Press.
• Curta, Florin (2006). Southeastern Europe in the Middle Ages, 500–1250. Cambridge: Cambridge University Press.
• (به ایتالیایی) Gasparri, Stefano. "I longobardi: all origini del medioevo italiano". Storia Dossier, (1990) 42, فلورانس: Giunti. شابک ‎۸۸-۰۹-۷۶۱۴۰-۵.
• Goffart, Walter. The Narrators of Barbarian History (A.D. 550–800): Jordanes, Gregory of Tours, Bede, and Paul the Deacon. پرینستون، نیوجرسی: انتشارات دانشگاه پرینستون، ۱۹۸۸, شابک ‎۰-۶۹۱-۰۵۵۱۴-۹.
• گریگوری تور. History of the Franks. Ernest Brehaut (translator). New York: انتشارات دانشگاه کلمبیا، ۱۹۱۶.
• Humphries, Mark. "Italy, A. D. 425–605", Cambridge Ancient History – Volume XIV: Late Antiquity: Empire and Successors, A. D. 425–600. Averil Cameron, Bryan Ward-Perkins and Michael Whitby (eds.). Cambridge: Cambridge University Press, 2001, pp. 525–552. شابک ‎۰-۵۲۱-۳۲۵۹۱-۹.
• (به ایتالیایی) Jarnut, Jörg. Storia dei Longobardi. تورین: Einaudi, 1982 [1995], شابک ‎۸۸-۰۶-۱۳۶۵۸-۵.
• (به ایتالیایی) Lane, Frederic C.. Storia di Venezia. Turin: Einaudi, 1973 [1991], شابک ‎۸۸-۰۶-۱۲۷۸۸-۸.
• توماس مادن. "Aquileia", Medieval Italy: an encyclopedia. Christopher Kleinhenz (ed.). v. 1, New York: روتلج، 2004, pp. ۴۴–۴۵. شابک ‎۰-۸۲۴۰-۴۷۸۹-۳.
• Martindale, John R. (ed.), Prosopography of the Later Roman Empire – Volume III: A.D. 527–641, Cambridge: Cambridge University Press, 1992, شابک ‎۹۷۸-۰-۵۲۱-۲۰۱۶۰-۵.
• Moorhead, John. "Ostrogothic Italy and the Lombard invasions", The New Cambridge Medieval History: Volume I c. 500 – c. 700. Paul Fouracre (ed.). Cambridge: Cambridge University Press, 2005, pp. 140–162. شابک ‎۰-۵۲۱-۳۶۲۹۱-۱.
• (به ایتالیایی) Ostrogorsky, Georg. Storia dell'impero bizantino. Turin: Einaudi, 1963 [1993], شابک ‎۸۸-۰۶-۱۳۱۷۸-۸.
• (به ایتالیایی) Palmieri, Stefano. "Duchi, Principi e Vescovi nella Longobardia meridionale", Longobardia e longobardi nell'Italia meridionale: le istituzioni ecclesiastiche. Giancarlo Andenna e Giorgio Picasso (eds.). Milan: Vita e Pensiero, 1996, pp. 43–99. شابک ‎۸۸-۳۴۳-۰۴۹۶-۹.
• Paul the Deacon. History of the Langobards. William Dudley Foulke (translator). فیلادلفیا: University of Pennsylvania Press, 1907.
• Pohl, Walter. "The Empire and the Lombards: treaties and negotiations in the sixth century", Kingdoms of the Empire: the integration of barbarians in late Antiquity. Walter Pohl (ed.). لیدن: انتشارات بریل، 1997, pp. ۷۵–۱۳۴. شابک ‎۹۰-۰۴-۱۰۸۴۵-۹.
• Richards, Jeffrey. The Popes and the Papacy in the Early Middle Ages, 476–752. London: Routledge, 1979, شابک ‎۰-۷۱۰۰-۰۰۹۸-۷.
• (به ایتالیایی) Rovagnati, Sergio. I Longobardi. Milan: Xenia, 2003, شابک ‎۸۸-۷۲۷۳-۴۸۴-۳.
• Schutz, Herbert. Tools, Weapons and Ornaments: Germanic Material Culture in Pre-Carolingian Central Europe, 400–750. Leiden: Brill, 2001, شابک ‎۹۰-۰۴-۱۲۲۹۸-۲.
• Whitby, Michael. "The successors of Justinian", The Cambridge Ancient History – Volume XIV. pp. 86–112.
• Wickham, Chris. Early Medieval Italy: Central Power and Local Society 400–1000. ان آربر، میشیگان: انتشارات دانشگاه میشیگان، ۱۹۸۱ [۱۹۸۹], شابک ‎۰-۴۷۲-۰۸۰۹۹-۷.
• Wickham, Chris. Framing the Early Middle Ages: Europe and the Mediterranean, 400–800. Oxford: Oxford University Press, 2005, شابک ‎۰−۱۹−۹۲۶۴۴۹-X.
• Wolfram, Herwig. The Roman Empire and Its Germanic Peoples. Berkeley: انتشارات دانشگاه کالیفرنیا، ۱۹۹۰ [۱۹۹۷], شابک ‎۰-۵۲۰-۲۴۴۹۰-۷.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آلبوین موجود است.