آذر فخر
| آذر فخر | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | تئاتر سینما تلویزیون |
| تولد | ۲۴ آذر ۱۳۱۹ بندرپهلوی |
| مرگ | ۲۹ اسفند ۱۴۰۲ (۸۳ سال) |
| محل زندگی | حومهٔ سانفرانسیسکو |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | دههٔ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ |
| همسر(ها) | کامران نوزاد |
| مدرک تحصیلی | فارغ‌التحصیل رشتهٔ تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
آذر فخر (۲۴ آذر ۱۳۱۹ – ۲۹ اسفند ۱۴۰۲) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایرانی بود.
زندگی‌نامه[ویرایش]
آذر فخر بازیگر دههٔ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ تئاتر است و سابقه بازی در سینما و تلویزیون نیز دارد. وی فارغ‌التحصیل رشتهٔ تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است[۱] و در نمایشنامه‌های «ارثیهٔ ایرانی»، «لبخند باشکوه آقای گیل»، «روزنه آبی» و «افول» همگی نوشتهٔ اکبر رادی بازی کرده است. آذر فخر در سن سی و هشت سالگی در اوج شهرت بازیگری و درخشیدن روی صحنهٔ تئاتر، ایران را همزمان با انقلاب ترک کرد و همراه همسرش کامران نوزاد در حومهٔ سانفرانسیسکو زندگی می‌کرد.[۲] در چهاردهمین جشن بازیگر خانهٔ تئاتر از آذر فخر تجلیل شد.[۳]
بازیگری[ویرایش]
تئاتر
- افول (۱۳۴۹ - نوشته اکبر رادی و به کارگردانی علی نصیریان؛ تئاتر سنگلج)
- ارثیهٔ ایرانی (۱۳۴۹ - نوشته اکبر رادی و به کارگردانی خلیل موحد دیلمقانی؛ تالار ۲۵ شهریور)
- سرگذشت مرد خسیس (۱۳۴۹ - تمثیل در مجلس به قلم میرزا فتحعلی آخوندزاده، ترجمه محمدجعفر قراچه داغی و به کارگردانی خلیل موحد دیلمقانی؛ تماشاخانه سنگلج)
- فرفره‌ها (۱۳۵۰ - نوشته بهمن فرزانه و به کارگردانی عباس جوانمرد؛ تالار ۲۵ شهریور)
- سگی در خرمن جا (۱۳۵۰ - نوشته نصرت‌الله نویدی و به کارگردانی عباس جوانمرد؛ تالار ۲۵ شهریور)
- تامارزوها (۱۳۵۱ - نوشته نصرت‌الله نویدی و به کارگردانی عباس جوانمرد؛ تماشاخانه سنگلج)
- ملاقات بانوی سالخورده (۱۳۵۱ - نوشته فردریش دورنمات و به کارگردانی حمید سمندریان؛ تالار مولوی)
- مطبخ (۱۳۵۲ - نوشته غلامعلی عرفان و کارگردانی مشترک جعفر والی و محمدعلی جعفری؛ تماشاخانه سنگلج)
- مرگ همسایه (۱۳۵۲ - نوشته غلامعلی عرفان و به کارگردانی مشترک محمدعلی جعفری و جعفر والی؛ تماشاخانه سنگلج)
- لبخند باشکوه آقای گیل (۱۳۵۳ - نوشته اکبر رادی و به کارگردانی رکن الدین خسروی، تالار ۲۵ شهریور)
- کسب و کار خانم وارن (۱۳۵۵ - نوشته برنارد شاو و به کارگردانی هرمز هدایت؛ تماشاخانه سنگلج)
- آرامسایشگاه (۱۳۵۶ - به نویسندگی و کارگردانی بهمن فرسی؛ تماشاخانه سنگلج)[۴]
سینما
- تجاوز (۱۳۴۹)
- هزار بار مردن (۱۳۵۶)
- زلزله دوم (۱۳۵۶)
- گدای اشراف‌زاده (۱۳۵۷)
- قرنطینه (۱۳۶۱)
مجموعه تلویزیونی
- طلاق (۱۳۵۶) اپیزود بن‌بست و اپیزود طلاق و تنهایی
- ارثیهٔ ایرانی (تله‌تئاتر؛ ۱۳۵۶)
- روزنه آبی (تله‌تئاتر)
- افسانه‌های کهن ایرانی (۵۷-۱۳۵۶)
پانویس[ویرایش]
- ↑ «اعلام جزئیات چهاردهمین جشن بازیگر/آذر فخر و فردوس کاویانی تقدیر ویژه می‌شوند». ایلنا. ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «آذر فخر: رادی روشنفکر بی نظیری بود (گفتگوی آزاده اسدی با آذر فخر)». رادیو زمانه. ۲۵ دی ۱۳۸۶.
- ↑ «اعلام جزئیات چهاردهمین جشن بازیگر/آذر فخر و فردوس کاویانی تقدیر ویژه می‌شوند». ایلنا. ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «کهن ترین سالن های تئاتر تهران (فصل هفتم - بخش دوم): سنگلج؛ تماشاخانه‌ای قدیمی با سه دهه نمایش ایرانی». ایران تئاتر (انجمن هنرهای نمایشی ایران). ۲۳ آبان ۱۳۹۵.[پیوند مرده]