آب گرم محلات

آبگرم محلات مجموعه‌ای از چشمه‌های آبگرم است که در ۱۵ کیلومتری شمال شرق شهر محلات و در استان مرکزی واقع شده‌است.[۱]

زمین‌شناسی[ویرایش]

چشمه‌های آبگرم محلات از نوع آب‌های گرم عمقی هستند که از بخاره خمیره سنگ‌های سوزان درون پوسته زمین به وجود آمده و به سطح زمین می‌رسند. عمق این آب‌ها گاهی به ۲۰ هزار متر و گرمای آن‌ها متناسب با سرعت بالا آمدن گاهی به ۱۰۰ درجه سانتیگراد هم می‌رسد.[۲]

خواص آب[ویرایش]

چشمه‌های آبگرم محلات دارای سابقه باستانی زیادی هستند. مؤلف تاریخ و جغرافیای قم در کتاب خود آورده‌است: هر کس را که بیماری و علتی سرد باشد یا بادی در اعضای او باشد چون خود را بدین آب شوید به قدرت خدای عز و جل شفا یابد. همچنین در جای دیگر آمده‌است: آب این چشمه‌ها از ترکیبات آب‌های سولفاته کلسیک و از دسته آب‌های هیپرترمال یا باقی‌مانده خشک زیاد است که مدر بوده و در درمان بیماری‌های نقرس و همچنین بیماری کبدی، صفراوی – کلیوی و دستگاه گوارش مصرف دارد. به‌طور کلی استحمام در این چشمه‌ها اثرات شفابخشی زیادی داشته و موجب سلامت فیزیکی و روانی فرد می‌شود.[۳]

چشمه‌ها[ویرایش]

چشمه‌های آبگرم محلات شامل ۶ چشمه به نام‌های شفا، دنبه، روماتیسم، حکیم، سودا (بختیاری) و سلیمانیه‌است که در این میان چشمه حکیم دمای کمتری نسبت به چشمه‌های دیگر دارد.[۴]

امکانات[ویرایش]

شرکت سرمایه‌گذاری ایرانگردی و جهانگردی اقدام به ساخت هتلی ۳ ستاره در این مجموعه کرده‌است. این هتل دارای ۳۲ اتاق، ۲۷ ویلا، رستوران، استخر مردانه و زنانه و وان‌های خصوصی است.[۵]

دسترسی[ویرایش]

دسترسی به این محل از دو طریق ممکن است:[۶]

  • از طریق جاده دلیجان، محلات
  • از طریق جاده اصلی قم، اصفهان (از طریق جاده دودهک، خورهه)

پانویس[ویرایش]

  1. «آشنایی با چشمه‌های آبگرم محلات - مرکزی». همشهری آنلاین. ۲۶ فروردین ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۴ آذر ۱۳۹۱.
  2. «چشمه‌های آبگرم محلات». شهرداری محلات. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۴ آذر ۱۳۹۱.
  3. «چشمه آبگرم محلات». سایت تخصصی میراث فرهنگی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ مه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۴ آذر ۱۳۹۱.
  4. «آب گرم محلات». شداو سیمای استان مرکزی. ۲۴ تیر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۴ آذر ۱۳۹۱.[پیوند مرده]
  5. «محلات». شرکت سرمایه‌گذاری ایرانگردی و جهانگردی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۴ آذر ۱۳۹۱.
  6. داود نعیمی (۱۳۸۵)، «فصل چهارم: جاذبه‌های طبیعی استان مرکزی»، افتخارآفرینان استان مرکزی، کومه، ص. ۱۱۸، شابک ۹۶۴-۲۵۹۸-۰۹-۴