Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2021
| Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2021 | |
|---|---|
| Open Up | |
.svg) | |
| Ημερομηνίες | |
| 1ος Ημιτελικός | 18 Μαΐου 2021 |
| 2ος Ημιτελικός | 20 Μαΐου 2021 |
| Τελικός | 22 Μαΐου 2021 |
| Διοργάνωση | |
| Χώρος διεξαγωγής | Rotterdam Ahoy Ρότερνταμ, Ολλανδία |
| Παρουσιαστές | |
| Σκηνοθέτης |
|
| Εκτελεστικός επόπτης | Μάρτιν Έστερνταλ |
| Εκτελεστικός παραγωγός |
|
| Διοργανωτής | |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Έναρξη διαγωνισμού |
|
| Ενδιάμεση πράξη |
|
| Συμμετέχοντες | |
| Αριθμός συμμετοχών | 39 |
| Πρώτη εμφάνιση | Κανένας |
| Επιστρέφουν | |
| Αποχωρούν | |
 | |
| Ψηφοφορία | |
| Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα απονέμει δύο σετ των 12, 10, 8-1 βαθμών στα 10 αγαπημένα της τραγούδια: ένα από την κριτική επιτροπή κι ένα από το κοινό |
| Μηδέν βαθμοί |  Ηνωμένο Βασίλειο[α] |
| Νικητής | |
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision 2021 ήταν η 65η έκδοση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά τη νίκη της χώρας στον διαγωνισμό 2019, με τον Ντάνκαν Λόρενς και το τραγούδι "Arcade".[2] Η Ολλανδία είχε προγραμματιστεί να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού 2020, προτού ακυρωθεί λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Αυτή ήταν η πέμπτη φορά που ο διαγωνισμός διεξήχθη στην Ολλανδία μετά το 1958, 1970, 1976 και 1980.
Υπό την διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης (EBU) και των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών Nederlandse Publieke Omroep (NPO), Nederlandse Omroep Stichting (NOS) και AVROTROS, ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Rotterdam Ahoy και αποτελείτο από δύο ημιτελικούς στις 18 και 20 Μαΐου και τον τελικό στις 22 Μαΐου 2021. Η EBU συζήτησε κάποιες εκδηλώσεις ανάμεσα στους διαγωνισμούς του 2020 και του 2021, και αρκετές συμμετέχουσες χώρες επέλεξαν τους ίδιους καλλιτέχνες που θα τις εκπροσωπούσαν το 2020. Τα τρία ζωντανά σόου παρουσίασαν οι Σαντάλ Γιάνσεν, Εντσίλια Ρόμπλεϊ, Γιαν Σμιτ και Νίκι ντε Γιάγκερ.
Τριάντα εννέα χώρες συμμετείχαν στον διαγωνισμό, εκ των οποίων οι είκοσι έξι επανήλθαν στους καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν για το 2020 (αν και με διαφορετικά τραγούδια, σύμφωνα με τους κανόνες του διαγωνισμού). Η Ουκρανία και η Βουλγαρία επέστρεψαν μετά την απουσία τους το 2019 ενώ το Μαυροβούνιο και η Ουγγαρία δεν επέστρεψαν μετά τη συμμετοχή τους το 2019. Η Αρμενία και η Λευκορωσία είχαν προγραμματίσει να συμμετάσχουν αλλά η Αρμενία αργότερα αποχώρησε λόγω των κοινωνικών και πολιτικών κρίσεων μετά τον πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ 2020 και η Λευκορωσία αποκλείστηκε καθώς το τραγούδι βρέθηκε ότι παραβίαζε τους κανονισμούς του διαγωνισμού.[3][4][5]
Νικήτρια χώρα αναδείχθηκε η Ιταλία με το τραγούδι "Zitti e buoni", σε ερμηνεία των Måneskin και γραμμένο από τα μέλη του συγκροτήματος, τους Νταμιάνο Ντάβιντ, Βικτόρια Ντε Άντζελις, Τόμας Ράτζι και Ίθαν Τόρκιο. Αυτή ήταν η τρίτη νίκη της Ιταλίας στον διαγωνισμό μετά από το 1964 και το 1990, κάνοντάς την επίσης τη δεύτερη χώρα από τις "Μεγάλες Πέντε" που έχει κερδίσει τον διαγωνισμό μετά τη Γερμανία το 2010. Η νίκη των Måneskin επιπλέον, αποτελεί την πρώτη νίκη συγκροτήματος στον διαγωνισμό μετά από αυτή των Lordi στον διαγωνισμό του 2006 για τη Φινλανδία. Η Γαλλία, η Ελβετία, η Ισλανδία και η Ουκρανία ολοκλήρωσαν την πρώτη πεντάδα, αντίστοιχα, με τη Γαλλία και την Ελβετία να πετυχαίνουν την καλύτερη επίδοση τους μετά από το 1991 και το 1993 αντίστοιχα. Για πρώτη φορά από το 1995, καμία από τις χώρες που τερμάτισαν στις τρεις πρώτες θέσεις, δεν ερμήνευε στα αγγλικά. Ακόμη, ήταν η πρώτη φορά ύστερα από την εισαγωγή του νέου συστήματος ψηφοφορίας το 2016, όπου τέσσερις χώρες έλαβαν μηδέν βαθμούς από την ψηφοφορία του κοινού. Οι χώρες αυτές ήταν η διοργανώτρια Ολλανδία, η Ισπανία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, με την τελευταία να αποτελεί την πρώτη χώρα που έλαβε μηδέν βαθμούς και από το κοινό και από τις επιτροπές. Αυτή ήταν παράλληλα η δεύτερη φορά όπου το Ηνωμένο Βασίλειο έλαβε συνολικά μηδέν βαθμούς στον διαγωνισμό, με την πρώτη να είναι το 2003. Για πρώτη φορά από την πρώτη της εμφάνιση το 2015, η Αυστραλία απέτυχε να προκριθεί στον τελικό και έτσι η Ουκρανία έγινε η μοναδική χώρα που δεν έχει αποτύχει να προκριθεί σε τελικό ύστερα από την εισαγωγή των ημιτελικών το 2004.[β]
Η EBU ανέφερε πως ο διαγωνισμός κατέγραψε κοινό των 183 εκατομμυρίων τηλεθεατών σε 36 ευρωπαϊκές αγορές, μία αύξηση ενός εκατομμυρίου τηλεθεατών από τον προηγούμενο διαγωνισμό και με μία αύξηση 7% μεταξύ των ηλικιών 15-24 ετών.[6][7]
Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στο Rotterdam Ahoy στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, μετά τη νίκη της χώρας το 2019 με το τραγούδι "Arcade" και τον Ντάνκαν Λόρενς. Είναι η πέμπτη φορά που η Ολλανδία φιλοξενεί τον διαγωνισμό μετά το 1958, 1970, 1976 και 1980. Το Rotterdam Ahoy είχε προηγουμένως φιλοξενήσει τον Παιδικό Διαγωνισμό της Eurovision το 2007 και είχε καθοριστεί να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό 2020, πριν την ακύρωση του.
Επιλογή της διοργανώτριας πόλης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά παράδοση της Eurovision, η Ολλανδία έλαβε το δικαίωμα να φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό μετά τη νίκη της στο διαγωνισμό του 2019.[8] Οι ολλανδικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς NPO, NOS και AVROTROS ξεκίνησαν τη διαδικασία υποβολής προσφορών τον ίδιο μήνα, στις 29 Μαΐου,[9] στην οποία πέντε πόλεις - Άρνεμ, Σέρτοχενμπος, Μάαστριχτ, Ρότερνταμ και Ουτρέχτη- υπέβαλαν τα βιβλία προσφοράς τους κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο Χίλβερσουμ στις 10 Ιουλίου 2019.[10] Στις 16 Ιουλίου, το Μάαστριχτ και το Ρότερνταμ προχώρησαν στη δεύτερη φάση,[11] και μετά την επίσκεψη του NPO στις δύο πόλεις,[12] στις 30 Αυγούστου 2019 το Ρότερνταμ ανακοινώθηκε ως διοργανώτρια πόλη του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020.[13]
Μετά την ακύρωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020, η EBU ξεκίνησε συζητήσεις με τους ολλανδικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς AVROTROS, NPO και NOS και με το Ρότερνταμ σχετικά με την πιθανότητα διοργάνωσης του διαγωνισμού 2021 στην πόλη.[14] Στις 23 Απριλίου 2020, το δημοτικό συμβούλιο του Ρότερνταμ ενέκρινε το επιπλέον ποσό μετά την ανακοίνωση στα ολλανδικά μέσα ενημέρωσης ότι απαιτούνταν επιπλέον €6.7 εκατ. για τη διοργάνωση του διαγωνισμού στο Ρότερνταμ.[15][16] Η απόφαση ελήφθη σύντομα καθώς η EBU έπρεπε να ενημερωθεί μέχρι τα τέλη Απριλίου εάν το Ρότερνταμ ήταν πρόθυμο να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό. Εάν το Ρότερνταμ αρνούνταν να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό, οι AVROTROS, NOS και NPO είχαν περιθώριο μέχρι τα μέσα Μαΐου 2020 για να βρουν εναλλακτική λύση.[17]
Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του Eurovision: Europe Shine a Light, στις 16 Μαΐου 2020, το Ρότερνταμ επιβεβαιώθηκε ως διοργανώτρια πόλη του διαγωνισμού του 2021.[18]
Άλλες εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το "Τυρκουάζ Χαλί", όπου οι καλλιτέχνες και η αποστολή τους εμφανίζονται μπροστά σε φανς και δημοσιογράφους, πραγματοποιήθηκε στην Αποβάθρα Κρουαζιέρας του Ρότερνταμ, στις 16 Μαΐου 2021.[19][20]
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision 2021 ήταν συμπαραγωγή μεταξύ τριών σχετικών ολλανδικών τηλεοπτικών οργανισμών - το AVROTROS, το Nederlandse Omroep Stichting (NOS) και το Nederlandse Publieke Omroep (NPO) - εκ των οποίων ο καθένας ανέλαβε διαφορετικό ρόλο.[21] Ο Σίτσε Μπάκερ και η Αστρίντ Ντιτρενί λειτουργούν ως εκτελεστικοί παραγωγοί ενώ η Έμιλι Σίκινγκε και η Τζέσικα Σταμ είναι αναπληρωτές εκτελεστικοί παραγωγοί.[22]
Τον Ιανουάριο 2020, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση ανακοίνωσε ότι ο Μάρτιν Έστερνταλ θα είναι ο εκτελεστικός υπεύθυνος του διαγωνισμού μετά το 2020, διαδεχόμενος τον Γιον Όλα Σαντ.[23] Πριν από το διορισμό του, ο Έστερνταλ ήταν εκτελεστικός παραγωγός του Διαγωνισμού το 2013 και το 2016 και ήταν μέλος της ομάδας αναφοράς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision από το 2012 έως το 2018.[24]
Επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 7 Μαΐου 2020, οι ολλανδικές αρχές ανέβαλαν όλες τις πολυπληθείς εκδηλώσεις μέχρι να γίνει διαθέσιμο το εμβόλιο για τον COVID-19.[25] Οι ολλανδικοί τηλεοπτικοί σταθμοί δήλωσαν ότι αξιολογούσαν την απόφαση και πώς θα επηρέαζε την εκδήλωση.[26]
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση κυκλοφόρησε μια σύνοψη σεναρίων έκτακτης ανάγκης για το διαγωνισμό, που περιλάμβανε:[27][28]
- Η εκδήλωση να διεξαχθεί κανονικά όπως τα προηγούμενα χρόνια (σενάριο Α)
- Η εκδήλωση να διεξαχθεί με την επιβολή μέτρων κοινωνικής απομάκρυνσης (σενάριο Β)
- Παροχή της δυνατότητας στους καλλιτέχνες να ερμηνεύσουν το τραγούδι τους από τη χώρα καταγωγής τους εάν υπάρχει αδυναμία ταξιδιού στο Ρότερνταμ (σενάριο Γ)
- Ένας πλήρως απομακρυσμένος διαγωνισμός με παρουσίαση από το Ρότερνταμ (σενάριο Δ), με όλους τους καλλιτέχνες να ερμηνεύουν το τραγούδι από τη χώρα τους και χωρίς δημόσιες εκδηλώσεις ή κοινό στο Ρότερνταμ. Αυτό το σενάριο δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια του Παιδικού Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2020.
Τον Φεβρουάριο 2021, η EBU και οι ολλανδικοί ραδιοτηλεοπτικοί φορείς ανέφεραν ότι απέκλεισαν το ενδεχόμενο πραγματοποίησης του διαγωνισμού όπως τα προηγούμενα χρόνια (σενάριο Α).[29] Το σενάριο Γ υπέστη επίσης μεταβολές - όλα τα τραγούδια θα ερμηνεύονταν εξ αποστάσεως όπως στο σενάριο Δ. Ένα πρωτόκολλο υγείας και ασφάλειας δημοσιεύθηκε στις 2 Μαρτίου 2021, με την EBU να επιβεβαιώνει ότι ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί σύμφωνα με το σενάριο Β ενώ επανέλαβε ότι δεν αποκλείονταν περαιτέρω περιορισμοί σε περίπτωση που οι περιστάσεις αλλάξουν μέχρι τη διεξαγωγή του.[30] Στις 30 Απριλίου 2021, η EBU επιβεβαίωσε το σενάριο B για τον διαγωνισμό.
| Σενάρια διοργάνωσης (από 3 Φεβρουαρίου 2021)[31] | ||||
|---|---|---|---|---|
| Πτυχή διαγωνισμού | (Κανονικά) | Σενάριο B (1.5 μέτρο απόσταση) † | (Ταξιδιωτικοί περιορισμοί) | (Καθολική καραντίνα) |
| Σόου από το Ahoy | Ναι | Ναι | Ναι | Ναι |
| Συμμετέχοντες στο Ρότερνταμ | Όλοι | Όλοι/οι περισσότεροι | Κανένας | Κανένας |
| Κοινό στο στάδιο | 100% | 0-80% | 0-80% | Κανένας |
| Άλλες εκδηλώσεις στο Ρότερνταμ | Ναι | Προσαρμοσμένα | Μειωμένα | Κανένα |
| Κέντρο Τύπου | 1,500 στο κέντρο | 500 στο κέντρο 1,000 εικονικά | 1,500 εικονικά | 1,500 εικονικά |
Την 1η Απριλίου 2021 ανακοινώθηκε ότι θα επιτρεπόταν ένα κοινό 3.500 ατόμων σε καθένα από τα εννέα σόου, συμπεριλαμβανομένων των τριών ζωντανών εκπομπών και των έξι προβών ; το υπουργικό συμβούλιο της Ολλανδίας έδωσε την έγκρισή τους στις 29 Απριλίου. Όλα τα μέλη του κοινού πρέπει να έχουν βγει αρνητικά στο τεστ για τον COVID-19.[32][33][34]
Λόγω των μέτρων ασφαλείας για την πανδημία, το "Τυρκουάζ Χαλί" ήταν το μοναδικό γεγονός με κόσμο για το 2021. Επιπλέον εκδηλώσεις ήταν : η τελετή έναρξης, που δεν πραγματοποιήθηκε ; το Eurovision Village που διεξήχθη διαδικτυακά από τις 15 έως τις 23 Μαΐου ; EuroClub και το EuroCafé ακυρώθηκαν για αυτήν τη χρονιά.[35][36][37]
Οπτικός σχεδιασμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, μαζί με πιθανά σενάρια, η EBU επιβεβαίωσε ότι ο προγραμματισμένος οπτικός σχεδιασμός και σλόγκαν για το 2020, το "Open Up", θα χρησιμοποιούνταν και για τον διαγωνισμό του 2021.[27] Το ανανεωμένο επίσημο λογότυπο και το σήμα (branding) παρουσιάστηκαν στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Σχεδιασμένο από την CLEVER°FRANKE, είναι μια "αφηρημένη παρουσίαση εμπνευσμένη από τον παγκόσμιο χάρτη και συνδέει οπτικά τη θέση των πρωτευουσών των [τότε] 41 συμμετεχουσών χωρών με το Ρότερνταμ ως την καρδιά της Ευρώπης που χτυπά".[38][39] Η ανανεωμένη οπτική ταυτότητα, σχεδιασμένη από τους MediaMonks και NEP, χτίστηκε γύρω από μοτίβα και "κομμάτια" που συμβολίζουν τις Κάτω Χώρες.
Παρουσιαστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, μαζί με πιθανά σενάρια, η EBU επιβεβαίωσε ότι οι προγραμματισμένοι παρουσιαστές του 2020 θα ήταν οι παρουσιαστές και στον διαγωνισμό 2021: η ηθοποιός και τηλεπαρουσιάστρια Σαντάλ Γιάνσεν, ο τραγουδιστής και σχολιαστής του διαγωνισμού Γιαν Σμιτ, η τραγουδίστρια Εντσίλια Ρόμπλεϊ, που εκπροσώπησε την Ολλανδία στους διαγωνισμούς 1998 και 2007, η βλόγκερ ομορφιάς Νίκι ντε Γιάγκερ (NikkieTutorials).[27][40]
Επιπλέον, η ντε Γιάγκερ και η Κρίστα Ζίγκφριντς (εκπρόσωπος της Φινλανδίας στο διαγωνισμό του 2013) είναι οι παρουσιάστριες του διαδικτυακού περιεχομένου του διαγωνισμού.[41][42] Η Ζίγκφριντς φιλοξενεί το Krista Calling, μια εβδομαδιαία σειρά στο YouTube με κάλυψη από τα παρασκήνια του διαγωνισμού, και η ντε Γιάγκερ φιλοξενεί το LookLab with NikkieTutorials, μια διαδικτυακή εκπομπή συνεντεύξεων στο οποίο συμμετέχουν 38 συμμετέχοντες, με τη Βασίλισσα Μάξιμα να εμφανίζεται ως ειδική προσκεκλημμένη.[γ][44][45] Οι Κόος βαν Πλατέρινγκεν, Χίλα Νουρζάι και Σάμια Χαφσάουι φιλοξενήσουν τις συνεντεύξεις τύπου του διαγωνισμού[46] ενώ ο Van Plateringen και η Fenna Ramos ήταν οι οικοδεσπότες στο Τυρκουάζ Χαλί.
Σχεδιασμός σκηνής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την ανακοίνωση των ημερομηνιών διεξαγωγής του διαγωνισμού, ο Σίτσε Μπάκερ, εκτελεστικός παραγωγός του διαγωνισμού, ανακοίνωσε ότι η σκηνή που αναμενόταν να χρησιμοποιηθεί το 2020, θα χρησιμοποιηθεί το 2021.[47][48] Ο σχεδιασμός είναι επηρεασμένος από το σλόγκαν του διαγωνισμού "Open Up" και το τυπικό ολλανδικό επίπεδο τοπίο. Η σκηνή σχεδιάστηκε από τον Γερμανό Φλόριαν Βίντερ, ο οποίος σχεδίασε επίσης της σκηνές των διαγωνισμών 2011-12, 2015 και 2017-19. Τα χαρακτηριστικά του περιλαμβάνουν μια περιστρεφόμενη κύρια οθόνη LED που έχει πλάτος 52 μέτρα (171 πόδια) και ύψος 12 μέτρα (39 πόδια) και μια ανασυρόμενη ημιδιάφανη οθόνη LED που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φόντο για τη δευτερεύουσα σκηνή. Ο σχεδιασμός της σκηνής συμπληρώνεται από εφέ επαυξημένης πραγματικότητας. Σε αντίθεση με τον διαγωνισμό του 2019, το γκριν ρουμ βρίσκεται εντός του χώρου της κύριας εκδήλωσης και καταλαμβάνει όλο τον χώρο που προοριζόταν για το μόνιμο κοινό ώστε να διευκολυνθεί η κοινωνική αποστασιοποίηση.[49][50]
Παραστάσεις στην αρχή και στο μέσο του διαγωνισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 4 Μαΐου 2021, η EBU έδωσε πληροφορίες σχετικά με τις παραστάσεις στην αρχή και στο μέσο του διαγωνισμού.[51]
Ο πρώτος ημιτελικός άνοιξε με τον Ντάνκαν Λόρενς να ερμηνεύει το "Feel Something",[52] και εμφάνισε, επίσης, την τραγουδίστρια Νταβίνα Μικέλε και την ηθοποιό Θέκλα Ρόιτεν σε μια διαλειμματική πράξη με τίτλο "The Power of Water", με επίκεντρο την ιστορία της Ολλανδίας για τη διαχείριση του νερού.[53][54]
Ο δεύτερος ημιτελικός άνοιξε από τον breakdancer Ρεντουάν Αϊτ Τσιτ (Redo) και την τραγουδίστρια-τραγουδοποιό Έφιε ντι Φίσερ,[55][56][57] ενώ στην ενδιάμεση παράσταση θα είναι ο χορευτής μπαλέτου Αχμάντ Γιούντε και ο BMX-er Ντεζ Μάαρσεν.[58] Οι δύο πράξεις ονομάστηκαν "Forward Unlimited" και "Close Encounter of a Special Kind", αντίστοιχα.
Ο μεγάλος τελικός άνοιξε με μια παρέλαση των σημαιών, παρουσιάζοντας όλους τους 26 φιναλίστ, συνοδευόμενη από ένα ρεμίξ του "Venus", το οποίο παρήγαγε και ερμήνευσε ο 16χρονος DJ Πιέτερ Γκάμπριελ, με τους παρουσιαστές Σαντάλ Γιάνσεν, Γιαν Σμιτ και Εντσίλια Ρόμπλεϊ να τραγουδούν κάποια κομμάτια του τραγουδιού.[59][60] Η διαλειμματική ενδιάμεση πράξη περιλάμβανε ένα ποτ-πουρί των "Hero", "Ten Feet Tall" και "Titanium" σε ερμηνεία των DJ Afrojack, οι τραγουδιστές Γκλένις Γκρέις (η οποία εκπροσώπησε την Ολλανδία στο διαγωνισμό του 2005) και Wulf μαζί με συμφωνική ορχήστρα που αποτελούταν από νέους μουσικούς από όλη την Ολλανδία, ειδικά διαμορφωμένο για αυτήν την περίσταση.[61][62] Επίσης, η διαλειμματική πράξη περιλάμβανε το "Rock the Roof", όπου έξι πρώην νικητές της Eurovision — η Λένι Κουρ (1969), οι Teach-In με την Γκέτι Κάσπερς (1975), η Σάντρα Κιμ (1986), η Έλενα Παπαρίζου (2005), οι Lordi (2006) και ο Μονς Σέλμερλεβ (2015) — ερμήνευσαν τα νικητήρια τραγούδια τους – "De troubadour", "Ding-a-dong", "J'aime la vie", "My Number One", "Hard Rock Hallelujah" and "Heroes" respectively – πάνω από οροφές ορισμένων τοποθεσιών στο Ρότερνταμ.[63] Έπειτα, ο Ντάνκαν Λόρενς ερμήνευσε το νικητήριο τραγούδι του, το "Arcade", μαζί με ένα νέο single του, το "Stars".[δ][65][60] Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δευτερολέπτων της ψηφοφορίας, ένα χορευτικό σκετς ερμηνεύτηκε, με την ονομασία "The Human Countdown".
Μορφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 18 Ιουνίου 2020, η EBU ανακοίνωσε ότι οι αντιπροσωπείες είχαν την επιλογή να χρησιμοποιήσουν προηχογραφημένα δευτερεύοντα φωνητικά για ένα έτος. Η χρήση ηχογραφημένων υποστηρικτικών φωνητικών θα είναι εντελώς προαιρετική. Κάθε αποστολή μπορεί να επιλέξει να χρησιμοποιήσει τραγουδιστές φωνητικών, είτε εντός είτε εκτός σκηνής. Επιτρέπεται επίσης ένας συνδυασμός ζωντανών και ηχογραφημένων φωνητικών. Όλα τα κύρια φωνητικά που εκτελούν τη μελωδία του τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένης της ενδεχόμενης χρήσης του λεγόμενου λιντ νταμπ, θα εξακολουθούν να είναι ζωντανά στη σκηνή ή εκτός σκηνής.[66][67]
Στις 18 Νοεμβρίου 2020, η EBU αποκάλυψε ότι, ως μέτρο για τη διασφάλιση ότι όλοι οι συμμετέχοντες μπορούν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, κάθε εθνικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας θα δημιουργήσει μια ηχογραφημένη "ζωντανή κασέτα" πριν από το διαγωνισμό, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν ένας συμμετέχων δεν μπορεί να ταξιδέψει στο Ρότερνταμ ή υποστεί καραντίνα κατά την άφιξη. Οι ηχογραφήσεις θα πραγματοποιηθούν σε σκηνικό στούντιο, σε πραγματικό χρόνο (όπως θα ήταν στο διαγωνισμό) χωρίς καμία τροποποίηση στα φωνητικά ή οποιοδήποτε μέρος της ίδιας της παράστασης μετά την ηχογράφηση. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα σύνολο οδηγιών παραγωγής για να διασφαλιστεί η δικαιοσύνη και η ακεραιότητα των ηχογραφήσεων.[68] Οι παρακάτω χώρες έχουν επιβεβαιώσει την τοποθεσία των γυρισμάτων για τα αντίστοιχα live-on-tape τους:[69]
Άγιος Μαρίνος – Στούντιο Voxon, Ρώμη, Ιταλία[70]
Αζερμπαϊτζάν – Στούντιο του İTV, Μπακού[71][72]
Αλβανία – Τίρανα[73]
Αυστραλία – Στούντιο του SBS, Σίδνεϊ[74][75]
Αυστρία – Στούντιο του ORF, Βιέννη[76]
Βέλγιο – Παλάτι Εκατονταετηρίδας, Βρυξέλλες[77]
Βόρεια Μακεδονία – Στούντιο Košutnjak του RTS, Βελιγράδι, Σερβία[78]
Βουλγαρία – Ten Dots Virtual Production Studio, Σόφια[79]
Γαλλία – Στούντιο της France TV, Παρίσι[80]
Γεωργία – Τιφλίδα[81]
Γερμανία – Avia Solutions Group Arena, Βίλνιους, Λιθουανία[82]
Δανία – Στούντιο 5 του DR, Κοπεγχάγη[83]
Ελβετία – Στούντιο του SRF, Ζυρίχη[84]
Ελλάδα – Ten Dots Virtual Production Studio, Σόφια, Βουλγαρία[79]
Εσθονία – Saku Suurhall, Τάλιν[85]
Ηνωμένο Βασίλειο – Στούντιο του BBC Έλστρι, Χερτφορτσάιρ[86]
Ιρλανδία – Δουβλίνο[87]
Ισλανδία – Μουσείο Τέχνης του Ρέικιαβικ, Ρέικιαβικ[88]
Ισπανία – Στούντιο 5 του Πράδο ντελ Ρέι, Ποθουέλο ντε Αλαρθόν (Μαδρίτη)[89]
Ισραήλ – Στούντιο Χερτσλιγιά, Χερτσλιγιά (Τελ Αβίβ)[90]
Ιταλία – Στούντιο του RAI, Μιλάνο[91]
Κροατία – TBA
Κύπρος – Ten Dots Virtual Production Studio, Σόφια, Βουλγαρία[79]
Λετονία – TBA
Λιθουανία – Avia Solutions Group Arena, Βίλνιους[92]
Μάλτα – Ten Dots Virtual Production Studio, Σόφια, Βουλγαρία[79]
Μολδαβία – Ten Dots Virtual Production Studio, Σόφια, Βουλγαρία[79]
Νορβηγία – H3 Arena, Φορνέμπου[93]
Ολλανδία – Ολλανδία[94]
Ουκρανία – Κίεβο[95]
Πολωνία – Transcolor Studio, Βαρσοβία[96]
Πορτογαλία – Στούντιο 1 του RTP, Λισαβόνα[97]
Ρουμανία – Στούντιο του TVR, Βουκουρέστι[98]
Ρωσία – TBA
Σερβία – Στούντιο Košutnjak του RTS, Βελιγράδι[99]
Σλοβενία – Στούντιο 1 του RTV Slovenija, Λιουμπλιάνα[100]
Σουηδία – Annexet, Στοκχόλμη[101]
Τσεχία – Στούντιο του ČT, Πράγα[69]
Φινλανδία – Mediapolis, Τάμπερε[96]
Οι υπόλοιποι όροι για τους συμμετέχοντες παραμένουν οι ίδιοι. Περιλαμβάνει τη μέγιστη διάρκεια ενός τραγουδιού στα τρία λεπτά, ότι μπορούν να υπάρξουν μέχρι έξι άτομα στη σκηνή και ότι οι συνθέσεις (στίχοι και μουσική) να μην κυκλοφόρησαν εμπορικά πριν την 1η Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους.[102] Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού του 2020, η EBU πρότεινε την περίπτωση να επιτραπούν στα τραγούδια που είχαν επιλεγεί για τον διαγωνισμό του 2020 να διαγωνιστούν το 2021,[103] αλλά αυτό έπρεπε να συζητηθεί με την ομάδα αναφοράς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision και τους εθνικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς.[104] Η Βικτόρια, η διαγωνιζόμενη για τη Βουλγαρία το 2020, εξέφρασε δημόσια την υποστήριξή της σε μια τέτοια κίνηση.[105] Ωστόσο, στις 20 Μαρτίου 2020, η ομάδα αναφοράς αποφάσισε ότι σύμφωνα με τους κανονισμούς του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, τα τραγούδια του 2020 δεν μπορούσαν να διαγωνιστούν το 2021.[106]
Κλήρωση κατανομής στους ημιτελικούς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 17 Νοεμβρίου 2020, η EBU επιβεβαίωσε ότι δεν θα πραγματοποιούνταν η κλήρωση κατανομής στους ημιτελικούς για τον διαγωνισμό 2021. Αντίθετα, οι ημιτελικοί θα χρησιμοποιούσαν την κατανομή των χωρών όπως αυτές καθορίστηκαν από την κλήρωση που πραγματοποιήθηκε για τον διαγωνισμό του 2020, στις 28 Ιανουαρίου 2020 στο Δημαρχείο του Ρότερνταμ, και την οποία παρουσίασαν οι Σαντάλ Γιάνσεν, Γιαν Σμιτ και Εντσίλια Ρόμπλεϊ. Η κλήρωση αυτή καθόρισε επίσης σε ποιον ημιτελικό θα συμμετείχε και θα ψήφισε καθεμιά από τις έξι αυτόματα προκρινόμενες χώρες - οι Big Five και η Ολλανδία. Η EBU αποφάσισε επίσης να διατηρήσει την 23η σειρά εμφάνισης της Ολλανδίας στον μεγάλο τελικό που είχε αποφασιστεί από τον διαγωνισμό του 2020.[107]
Τα δοχεία που χρησιμοποιήθηκαν για την κλήρωση κατανομής είχαν ως εξής:
| Δοχείο 1 | Δοχείο 2 | Δοχείο 3 | Δοχείο 4 | Δοχείο 5 |
|---|---|---|---|---|
Καρτ ποστάλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιδέα των καρτ-ποστάλ του 2021 αποκαλύφθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2020.[112] Οι "καρτ-ποστάλ" είναι μικρά εισαγωγικά βίντεο που παρουσιάζονται στην τηλεόραση τη στιγμή που η σκηνή προετοιμάζεται για τον επόμενο συμμετέχοντα να ερμηνεύσει τη συμμετοχή του και έχουν διάρκεια 40 δευτερόλεπτα.[113] Οι καρτ-ποστάλ του 2021, που μαγνητοσκοπήθηκαν μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου 2021 και σκηνοθετήθηκαν από τον Μαρτίιν Νιέμαν και τον Λόρενς Ντρένθε, ενώ ο Κέβιν Σοάρες ήταν ο εκτελεστικός παραγωγός, βασίζονται στο θέμα "Open Up" του διαγωνισμού, αλλά σε απόκλιση από την αρχική ιδέα που δημιουργήθηκε για τις καρτ-ποστάλ του διαγωνισμού του 2020 λόγω ανησυχιών σχετικά με τον ταξιδιωτικό περιορισμό, οι καρτ-ποστάλ περιλάμβαναν τώρα τους καλλιτέχνες που παρουσιάζονται μέσω λήψης βίντεο στη χώρα καταγωγής τους, στο πλαίσιο ενός λεγόμενου "μικροσκοπικού σπιτιού" που έχει δημιουργηθεί σε διάφορες τοποθεσίες γύρω από την Ολλανδία, διακοσμημένα με αντικείμενα προσωπικά για τον καλλιτέχνη (ες). Στο τέλος κάθε καρτ-ποστάλ, μια χρωματική "ράβδωση" για κάθε χώρα χτυπά το σπίτι και διαθλάται, μιμείται το πρίσμα και μεταβαίνει στη σκηνή, όπου το ανώτατο μέρος της, φωτίζεται με τα χρώματα της χώρας, χρησιμοποιώντας επαυξημένη πραγματικότητα. Η παραγωγή των καρτ-ποστάλ έγινε από το πρακτορείο IDTV με έδρα το Άμστερνταμ, με επιπλέον μετα-παραγωγή και εργασία VFX από το πρακτορείο STORM με έδρα την Αμβέρσα.[114][115][116] Οι ακόλουθες τοποθεσίες χρησιμοποιήθηκαν για κάθε συμμετέχουσα χώρα:[117][118]
- Άγιος Μαρίνος – Evoluon, Αϊντχόβεν
- Αζερμπαϊτζάν – Χίετχοορν
- Αλβανία – Hoge Brug, Μάαστριχτ
- Αυστραλία – Sparta Stadion Het Kasteel, Ρότερνταμ
- Αυστρία – Nannewiid, Λίμνες Φριζιάν
- Βέλγιο – Μπουρτάνζ
- Βόρεια Μακεδονία – Dolmen D14, Έεξτ
- Βουλγαρία – Αγκέλο
- Γαλλία – Χάουτριμπντεγκ
- Γερμανία – Σεβενίνγκεν
- Γεωργία – Λιμάνι του Ρότερνταμ
- Δανία – Ναϊμέχεν
- Ελβετία – Noordereiland, Ρότερνταμ
- Ελλάδα – Αστεροσκοπείο Χάλλεϊ, Φίνκελ
- Εσθονία – Αυτοκινητοδρόμιο Ζάντβοορτ
- Ηνωμένο Βασίλειο – Χάσσελτε
- Ιρλανδία – Hermitage Amsterdam
- Ισλανδία – Zeeburgereiland, Άμστερνταμ
- Ισπανία – Ντόρνσπεϊκ
- Ισραήλ – Κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Ουτρέχτης
- Ιταλία – Άρνεμ
- Κροατία – Μπρουκ οπ Λάνγκενταϊκ
- Κύπρος – Χέρτογκενμπος
- Λετονία – Μίντελμπουρχ
- Λιθουανία – Κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός του Ρότερνταμ
- Μάλτα – Βλίσσινγκεν
- Μολδαβία – Σιερμονικόογκ
- Νορβηγία – Koppelpoort, Άμερσφοορτ
- Ολλανδία – Άουντορπ
- Ουκρανία – Εθνικό Πάρκο Βελούβεζουμ
- Πολωνία – Διεθνές Αεροδρόμιο Σχίπχολ
- Πορτογαλία – Markt, Ντελφτ
- Ρουμανία – Λέουβαρντεν
- Ρωσία – Bolwoningen, Χέρτογκενμπος
- Σερβία – Keukenhof, Λίσσε
- Σλοβενία – Μάρκερ Βάντεν
- Σουηδία – Μούσεουμπλαϊν, Άμστερνταμ
- Τσεχία – Αλμέρε
- Φινλανδία – Λατομείο Sibelco, Χέερλεν
Συμμετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η EBU ανακοίνωσε αρχικά στις 26 Οκτωβρίου 2020 πως 41 χώρες θα συμμετείχαν στον διαγωνισμό, αποτελώντας έτσι τον ίδιο ακριβώς αριθμό χωρών που προοριζόταν να συμμετάσχει στον ακυρωμένο διαγωνισμό του 2020. Η Βουλγαρία και η Ουκρανία επιστρέφουν ύστερα από δύο χρόνια απουσίας ενώ, η Ουγγαρία και το Μαυροβούνιο αποχώρησαν έχοντας συμμετάσχει στον τελευταίο διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε το 2019. [3]
Τον Μάρτιο του 2021, η Αρμενία και η Λευκορωσία αποχώρησαν επίσης από τον διαγωνισμό. Η Αρμενία αποχώρησε λόγω της κοινωνικοπολιτικής κρίσης στη χώρα μετά τη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 ενώ, η Λευκορωσία αποκλείστηκε αφού τα 2 νέα τραγούδια των Galasy ZMesta απορρίφθηκαν από την EBU λόγω παραβίασης των κανόνων του διαγωνισμού, μειώνοντας έτσι τον αριθμό των συμμετοχών σε 39.[4][5]
Καλλιτέχνες που επιστρέφουν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ακύρωση του διαγωνισμού 2020, οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί των ακόλουθων χωρών 24 χωρών επέλεξαν μέσω εσωτερικής επιλογής τους ίδιους καλλιτέχνες: Άγιος Μαρίνος, Αζερμπαϊτζάν, Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελβετία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ισπανία, Ισραήλ, Λετονία, Μάλτα, Μολδαβία, Ολλανδία, Ουκρανία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβενία και Τσεχία.[119] Ενώ, οι The Roop και ο Ούκου Σουβίστε που είχαν επιλεχθεί να εκπροσωπήσουν τη Λιθουανία και την Εσθονία αντίστοιχα στον διαγωνισμό του 2020, επανεπιλέχθηκαν για το 2021 έχοντας κερδίσει ωστόσο τους διαγωνισμούς προεπιλογής στις χώρες τους.[120]
Από τις επιστροφές των καλλιτεχνών, ο διαγωνισμός πρόκειται να περιλαμβάνει τρεις καλλιτέχνες οι οποίοι προηγουμένως συμμετείχαν στον διαγωνισμό ως κύριοι εκπρόσωποι των χωρών τους και πέντε καλλιτέχνες που είχαν λάβει μέρος είτε στα φωνητικά σε προηγούμενους διαγωνισμούς ή στον Παιδικό Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision.
| Καλλιτέχνης | Χώρα | Προηγούμενα χρόνια |
|---|---|---|
| Νατάλια Γκορντιένκο |  Μολδαβία | 2006 (μαζί με τον Arsenium)[121] |
| Σένχιτ |  Άγιος Μαρίνος | 2011[122] |
| Σάνια Βούτσιτς (μέλος των Hurricane) |  Σερβία | 2016 |
| Κσένιγια Κνέζεβιτς (μέλος των Hurricane) | 2015 (στα φωνητικά για τον Knez, εκπροσωπώντας το Μαυροβούνιο)[123] | |
| Destiny |  Μάλτα | Junior Eurovision 2015 |
| 2019 (στα φωνητικά για τη Μισέλα Πέις)[124] | ||
| Στεφανία Λυμπερακάκη |  Ελλάδα | Junior Eurovision 2016 (εκπροσωπώντας την Ολλανδία ως μέλος των Kisses)[125] |
| Βίνσεντ Μπουένο |  Αυστρία | 2017 (στα φωνητικά για τον Νέιθαν Τρεντ)[126] |
| Vasil |  Βόρεια Μακεδονία | 2019 (στα φωνητικά για την Ταμάρα Τοντέβσκα)[127] |
1ος ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πρώτος ημιτελικός πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαΐου 2021, στις 21:00 (CEST). Δεκαέξι χώρες συμμετείχαν στον πρώτο ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου είχαν τόσο οι διαγωνιζόμενες χώρες όσο και η Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία.[107] Η Λευκορωσία αρχικά κληρώθηκε να συμμετάσχει στο πρώτο μισό του ημιτελικού, αλλά αποκλείστηκε αφού τα δύο νέα τραγούδια απορρίφθηκαν από την EBU λόγω παραβίασης των κανόνων του διαγωνισμού.[5] Οι χώρες με επισήμανση προκρίθηκαν στον τελικό.[128]
| Σειρά[129] | Χώρα[3] | Ερμηνευτής[130] | Τραγούδι[130] | Γλώσσα | Θέση | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Λιθουανία | The Roop | "Discoteque" | Αγγλικά | 4 | 203 |
| 02 |  Σλοβενία | Άνα Σόκλιτς | "Amen" | Αγγλικά | 13 | 44 |
| 03 |  Ρωσία | Μανίζα | "Russian Woman" | Ρωσικά, Αγγλικά | 3 | 226 |
| 04 |  Σουηδία | Tusse | "Voices" | Αγγλικά | 7 | 142 |
| 05 |  Αυστραλία[η] | Montaigne | "Technicolour" | Αγγλικά | 14 | 28 |
| 06 | Βόρεια Μακεδονία | Vasil | "Here I Stand" | Αγγλικά | 15 | 26 |
| 07 |  Ιρλανδία | Λέσλι Ρόι | "Maps" | Αγγλικά | 16 | 20 |
| 08 |  Κύπρος | Έλενα Τσαγκρινού | "El Diablo" | Αγγλικά[θ] | 6 | 170 |
| 09 |  Νορβηγία | Tix | "Fallen Angel" | Αγγλικά | 10 | 115 |
| 10 |  Κροατία | Αλμπίνα Γκρτσιτς | "Tick-Tock" | Αγγλικά, Κροατικά | 11 | 110 |
| 11 |  Βέλγιο | Hooverphonic | "The Wrong Place" | Αγγλικά | 9 | 117 |
| 12 |  Ισραήλ | Έντεν Αλέν | "Set Me Free" | Αγγλικά[ι] | 5 | 192 |
| 13 |  Ρουμανία | Roxen | "Amnesia" | Αγγλικά | 12 | 85 |
| 14 |  Αζερμπαϊτζάν | Efendi | "Mata Hari" | Αγγλικά[κ] | 8 | 138 |
| 15 |  Ουκρανία | Go_A | "Shum" (Шум) | Ουκρανικά | 2 | 267 |
| 16 | Μάλτα | Destiny | "Je me casse" | Αγγλικά[λ] | 1 | 325 |
2ος ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο δεύτερος ημιτελικός πραγματοποιήθηκε στις 20 Μαΐου 2021, στις 21:00 (CEST). Δεκαεπτά χώρες συμμετείχαν στον δεύτερο ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου είχαν τόσο οι διαγωνιζόμενες χώρες όσο και η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ισπανία.[107] Η Αρμενία αρχικά κληρώθηκε να συμμετάσχει στο δεύτερο μισό του ημιτελικού, αλλά αποχώρησε λόγω των επακόλουθων της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το 2020 και των διαδηλώσεων στην Αρμενία το 2020 και το 2021.[4] Οι χώρες με επισήμανση προκρίθηκαν στον τελικό.[132]
| Σειρά[129] | Χώρα[3] | Ερμηνευτής[133] | Τραγούδι[133] | Γλώσσα | Θέση | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 | Άγιος Μαρίνος | Σένχιτ[μ] | "Adrenalina" | Αγγλικά[ν] | 9 | 118 |
| 02 |  Εσθονία | Ούκου Σουβίστε | "The Lucky One" | Αγγλικά | 13 | 58 |
| 03 |  Τσεχία | Benny Cristo | "Omaga" | Αγγλικά[ξ] | 15 | 23 |
| 04 | Ελλάδα | Stefania | "Last Dance" | Αγγλικά | 6 | 184 |
| 05 | Αυστρία | Βίνσεντ Μπουένο | "Amen" | Αγγλικά | 12 | 66 |
| 06 |  Πολωνία | Ράφαου Μπζοζόφσκι | "The Ride" | Αγγλικά | 14 | 35 |
| 07 | Μολδαβία | Νατάλια Γκορντιένκο | "Sugar" | Αγγλικά | 7 | 179 |
| 08 |  Ισλανδία[ο] | Daði og Gagnamagnið | "10 Years" | Αγγλικά | 2 | 288 |
| 09 | Σερβία | Hurricane | "Loco Loco" | Σερβικά[π] | 8 | 124 |
| 10 |  Γεωργία | Τόρνικε Κιπιάνι | "You" | Αγγλικά | 16 | 16 |
| 11 |  Αλβανία | Άντζελα Περιστέρη | "Karma" | Αλβανικά | 10 | 112 |
| 12 |  Πορτογαλία | The Black Mamba | "Love Is on My Side" | Αγγλικά | 4 | 239 |
| 13 |  Βουλγαρία | Victoria | "Growing Up Is Getting Old" | Αγγλικά | 3 | 250 |
| 14 |  Φινλανδία | Blind Channel | "Dark Side" | Αγγλικά | 5 | 234 |
| 15 |  Λετονία | Σαμάντα Τίνα | "The Moon Is Rising" | Αγγλικά | 17 | 14 |
| 16 |  Ελβετία | Gjon's Tears | "Tout l'univers" | Γαλλικά | 1 | 291 |
| 17 |  Δανία | Fyr & Flamme | "Øve os på hinanden" | Δανικά | 11 | 89 |
Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαΐου 2021, στις 21:00 (CEST). Είκοσι έξι χώρες συμμετείχαν συνολικά στον τελικό: η διοργανώτρια χώρα, οι Μεγάλες Πέντε και οι δέκα χώρες με την υψηλότερη βαθμολογία από κάθε ημιτελικό. Δικαίωμα ψήφου είχαν όλες οι τριάντα εννέα συμμετέχουσες χώρες.
Αναλυτικά αποτελέσματα βαθμολογίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτος ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χωριστά αποτελέσματα (1ος ημιτελικός) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Θέση | Σύνολο | Επιτροπή | Κοινό | |||
| Χώρα | Πόντοι | Χώρα | Πόντοι | Χώρα | Πόντοι | |
| 1 | Μάλτα | 325 | Μάλτα | 174 | Ουκρανία | 164 |
| 2 | Ουκρανία | 267 | Ρωσία | 117 | Μάλτα | 151 |
| 3 | Ρωσία | 225 | Ουκρανία | 103 | Λιθουανία | 137 |
| 4 | Λιθουανία | 203 | Ισραήλ | 99 | Ρωσία | 108 |
| 5 | Ισραήλ | 192 | Κύπρος | 92 | Ισραήλ | 93 |
| 6 | Κύπρος | 170 | Σουηδία | 91 | Αζερμπαϊτζάν | 91 |
| 7 | Σουηδία | 142 | Βέλγιο | 70 | Κύπρος | 78 |
| 8 | Αζερμπαϊτζάν | 138 | Λιθουανία | 66 | Νορβηγία | 77 |
| 9 | Βέλγιο | 117 | Ρουμανία | 58 | Κροατία | 53 |
| 10 | Νορβηγία | 115 | Κροατία | 57 | Σουηδία | 51 |
| 11 | Κροατία | 110 | Αζερμπαϊτζάν | 47 | Βέλγιο | 47 |
| 12 | Ρουμανία | 85 | Νορβηγία | 38 | Ρουμανία | 27 |
| 13 | Σλοβενία | 44 | Σλοβενία | 36 | Βόρεια Μακεδονία | 11 |
| 14 | Αυστραλία | 28 | Αυστραλία | 26 | Σλοβενία | 8 |
| 15 | Βόρεια Μακεδονία | 23 | Ιρλανδία | 16 | Ιρλανδία | 4 |
| 16 | Ιρλανδία | 20 | Βόρεια Μακεδονία | 12 | Αυστραλία | 2 |
| Επιτροπές | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Λιθουανία | 203 | 66 | 137 | 2 | 7 | 2 | 5 | 3 | 6 | 2 | 12 | 8 | 1 | 4 | 4 | 7 | 3 | |||||
| Σλοβενία | 44 | 36 | 8 | 3 | 6 | 4 | 3 | 7 | 4 | 4 | 5 | |||||||||||
| Ρωσία | 225 | 117 | 108 | 10 | 6 | 7 | 7 | 8 | 8 | 3 | 8 | 12 | 6 | 5 | 12 | 1 | 7 | 5 | 12 | |||
| Σουηδία | 142 | 91 | 51 | 3 | 7 | 6 | 1 | 1 | 7 | 10 | 1 | 6 | 5 | 4 | 6 | 3 | 10 | 12 | 4 | 5 | ||
| Αυστραλία | 28 | 26 | 2 | 8 | 1 | 2 | 2 | 12 | 1 | |||||||||||||
| Βόρεια Μακεδονία | 23 | 12 | 11 | 4 | 2 | 6 | ||||||||||||||||
| Ιρλανδία | 20 | 16 | 4 | 1 | 3 | 2 | 1 | 3 | 3 | 2 | 1 | |||||||||||
| Κύπρος | 170 | 92 | 78 | 4 | 12 | 8 | 4 | 10 | 4 | 4 | 5 | 10 | 10 | 3 | 2 | 8 | 5 | 3 | ||||
| Νορβηγία | 115 | 38 | 77 | 2 | 3 | 8 | 1 | 2 | 3 | 7 | 2 | 6 | 4 | |||||||||
| Κροατία | 110 | 57 | 53 | 1 | 7 | 3 | 8 | 10 | 5 | 1 | 1 | 1 | 5 | 8 | 3 | 2 | 2 | |||||
| Βέλγιο | 117 | 70 | 47 | 10 | 5 | 6 | 2 | 4 | 4 | 7 | 2 | 10 | 10 | 10 | ||||||||
| Ισραήλ | 192 | 99 | 93 | 7 | 2 | 10 | 10 | 8 | 12 | 1 | 8 | 7 | 4 | 1 | 6 | 3 | 12 | 8 | ||||
| Ρουμανία | 85 | 58 | 27 | 5 | 10 | 2 | 3 | 5 | 7 | 7 | 12 | 6 | 1 | |||||||||
| Αζερμπαϊτζάν | 138 | 47 | 91 | 8 | 4 | 3 | 5 | 6 | 7 | 6 | 6 | 2 | ||||||||||
| Ουκρανία | 267 | 103 | 164 | 12 | 1 | 5 | 5 | 4 | 5 | 6 | 7 | 5 | 10 | 4 | 10 | 8 | 7 | 8 | 6 | |||
| Μάλτα | 325 | 174 | 151 | 6 | 6 | 12 | 12 | 12 | 10 | 12 | 12 | 12 | 12 | 8 | 8 | 12 | 10 | 5 | 10 | 8 | 7 | |
| Κοινό | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Λιθουανία | 203 | 66 | 137 | 7 | 10 | 8 | 4 | 12 | 12 | 12 | 3 | 8 | 5 | 6 | 3 | 12 | 7 | 12 | 8 | 8 | ||
| Σλοβενία | 44 | 36 | 8 | 3 | 5 | |||||||||||||||||
| Ρωσία | 225 | 117 | 108 | 8 | 7 | 3 | 7 | 8 | 1 | 7 | 4 | 10 | 2 | 12 | 5 | 8 | 6 | 2 | 6 | 7 | 5 | |
| Σουηδία | 142 | 91 | 51 | 5 | 2 | 2 | 4 | 3 | 10 | 7 | 2 | 1 | 3 | 10 | 2 | |||||||
| Αυστραλία | 28 | 26 | 2 | 1 | 1 | |||||||||||||||||
| Βόρεια Μακεδονία | 23 | 12 | 11 | 8 | 1 | 2 | ||||||||||||||||
| Ιρλανδία | 20 | 16 | 4 | 1 | 2 | 1 | ||||||||||||||||
| Κύπρος | 170 | 92 | 78 | 4 | 1 | 5 | 4 | 6 | 6 | 6 | 3 | 6 | 3 | 6 | 4 | 4 | 4 | 12 | 1 | 2 | 1 | |
| Νορβηγία | 115 | 38 | 77 | 6 | 6 | 6 | 12 | 3 | 2 | 1 | 2 | 6 | 4 | 3 | 10 | 2 | 6 | 4 | 1 | 3 | ||
| Κροατία | 110 | 57 | 53 | 12 | 2 | 5 | 12 | 7 | 2 | 1 | 3 | 2 | 7 | |||||||||
| Βέλγιο | 117 | 70 | 47 | 10 | 4 | 3 | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | 5 | 3 | 4 | 7 | |||||||
| Ισραήλ | 192 | 99 | 93 | 2 | 4 | 6 | 4 | 1 | 5 | 10 | 5 | 4 | 4 | 10 | 12 | 7 | 5 | 5 | 3 | 6 | ||
| Ρουμανία | 85 | 58 | 27 | 3 | 5 | 1 | 5 | 3 | 10 | |||||||||||||
| Αζερμπαϊτζάν | 138 | 47 | 91 | 3 | 3 | 10 | 1 | 1 | 7 | 4 | 6 | 8 | 5 | 7 | 7 | 10 | 8 | 2 | 5 | 4 | ||
| Ουκρανία | 267 | 103 | 164 | 12 | 10 | 12 | 7 | 12 | 5 | 8 | 6 | 7 | 12 | 10 | 8 | 12 | 7 | 4 | 10 | 12 | 10 | |
| Μάλτα | 325 | 174 | 151 | 7 | 5 | 8 | 8 | 10 | 10 | 10 | 8 | 8 | 7 | 12 | 10 | 8 | 6 | 8 | 8 | 6 | 12 | |
12 βαθμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρακάτω είναι μια περίληψη των μέγιστων 12 βαθμών που απονέμονται από την επαγγελματική κριτική επιτροπή κάθε χώρας και τη τηλεψηφοφορία στον πρώτο ημιτελικό. Οι χώρες με "έντονη γραφή" έδωσαν τους μέγιστους 24 βαθμούς (12 βαθμούς η κάθε μία από επαγγελματική κριτική επιτροπή και τηλεψηφοφορία) στον καθορισμένο συμμετέχοντα.
| # | Συμμετέχων | Χώρα που δίνει 12 βαθμούς |
|---|---|---|
| 8 | Μάλτα | Αυστραλία, Ιρλανδία, Κροατία, Κύπρος, Νορβηγία, Ρουμανία, Ρωσία, Σουηδία |
| 3 | Ρωσία | Αζερμπαϊτζάν, Βέλγιο, Ολλανδία |
| 2 | Ισραήλ | Βόρεια Μακεδονία, Ιταλία |
| 1 | Αυστραλία | Ουκρανία |
| Κύπρος | Σλοβενία | |
| Λιθουανία | Ισραήλ | |
| Ρουμανία | Μάλτα | |
| Σουηδία | Γερμανία | |
| Ουκρανία | Λιθουανία |
| # | Συμμετέχων | Χώρα που δίνει 12 βαθμούς |
|---|---|---|
| 6 | Ουκρανία | Αυστραλία, Ιταλία, Κροατία, Λιθουανία, Ρουμανία, Ρωσία |
| 5 | Λιθουανία | Γερμανία, Ιρλανδία, Κύπρος, Νορβηγία, Ουκρανία |
| 2 | Κροατία | Βόρεια Μακεδονία, Σλοβενία |
| Μάλτα | Βέλγιο, Ολλανδία | |
| 1 | Κύπρος | Μάλτα |
| Ισραήλ | Αζερμπαϊτζάν | |
| Νορβηγία | Σουηδία | |
| Ρωσία | Ισραήλ |
Ημιτελικός 2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Χωριστά αποτελέσματα (2ος ημιτελικός) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Θέση | Σύνολο | Επιτροπή | Κοινό | |||
| Χώρα | Πόντοι | Χώρα | Πόντοι | Χώρα | Πόντοι | |
| 1 | Ελβετία | 291 | Ελβετία | 156 | Φινλανδία | 150 |
| 2 | Ισλανδία | 288 | Βουλγαρία | 149 | Ισλανδία | 148 |
| 3 | Βουλγαρία | 250 | Ισλανδία | 140 | Ελβετία | 135 |
| 4 | Πορτογαλία | 239 | Πορτογαλία | 128 | Μολδαβία | 123 |
| 5 | Φινλανδία | 234 | Ελλάδα | 104 | Πορτογαλία | 111 |
| 6 | Ελλάδα | 184 | Φινλανδία | 84 | Βουλγαρία | 101 |
| 7 |
| |||||