Vezikulski transportni protein

Kristalna struktura vezilulskog transportnog proteina

Vezikulski transportni protein ili vezikulski transporter, je membranski protein koji reguliše ili olakšava kretanje specifičnih molekula kroz vezikule bioloških membrana.^[1] Kao rezultat toga, vezikulni transporteri upravljaju koncentracijom molekula unutar vezikule.

Tipovi[uredi | uredi izvor]

Primjeri uključuju:

Arhain
ARF-e
Auksilin
Klatrin
Kaveolin
Dinamin i srodni proteini, kao što je EHD porodica proteina
Rab proteini
SNARE-i
Proteini adaptera vezikulskog transporta npr. Razvrstavanje neksina
Sinaptotagmin
Kompleks TRAPP
Sinaptofizin

Putevi[uredi | uredi izvor]

Postoji više puteva, od kojih svaki koristi svoj sloj i GTPaze.^[2]

COP 1 (kompleks proteina citosolnog omotača) : retrogradni transport; Golgi → Endoplazmatski retikulum
COP 2 (kompleks proteina citosolnog omotača) : anterogradni transport; RER → cis-Golgijeva mreža
Klatrin : trans-Golgi → Lizosomi, Plazmamembrana → Endosomi (endocitoza posredovana receptorim)

Također pogledajte[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Vesicular Transport Proteins na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)
^ Yasushi Sako (1 October 2010). Cell Signaling Reactions: Single-Molecular Kinetic Analysis. Springer. str. 168–. ISBN 978-90-481-9863-4. Pristupljeno 15 December 2010.

Vanjski linkovi[uredi | uredi izvor]

[1] Vesicular Transport Proteins na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)

[Sako2010-2] Yasushi Sako (1 October 2010). Cell Signaling Reactions: Single-Molecular Kinetic Analysis. Springer. str. 168–. ISBN 978-90-481-9863-4. Pristupljeno 15 December 2010.

[1]